మా ఊరి జ్ఞాపకం
మా ఊరి జ్ఞాపకం. చూడ్డానికి క్రికెట్ వీరుడులా పొట్టిగా గవాస్కర్ లా ఉండేవాడు మా వెంకన్న. ఆ గవాస్కరు ఎప్పుడు చేతిలో క్రికెట్ బ్యాట్ పట్టుకుంటే ఈయన నోట్లో పొగాకు చుట్ట ,చేతిలో ఎప్పుడు పదమూడు ముక్కలు పేక పట్టుకుని ఉండేవాడు. లుంగీ పంచ కట్టుకుని దానిమీద చొక్కా తొడుక్కుని నోట్లో చుట్ట పెట్టుకుని ఉదయమే లేచి సైకిల్ ఎక్కాడంటే ఏ అరుగుదగ్గర ఆగుతాడో ఎవరికీ తెలిసేది కాదు. అరుగు దగ్గర ఆగాడంటే భాగవతం భారతం రామాయణం వినడానికి కాదు ఈయన పారాయణ వేరే ఉంది. అదే చతుర్ముఖ పారాయణo. అందరూ సంక్రాంతి పండుగకి పెళ్లిళ్లకి వేసవికాలం సెలవులకి పేకాట ఆడడం మామూలే ఆ ఊర్లో. కానీ మన వెంకన్న 365 రోజులు అదే ప్రవృత్తి. వృత్తి వ్యవసాయం అంటాడు. ఎప్పుడు పొలం గట్టు ఎక్కిన పాపాన పోలేదు. తలపాగా చుట్టిన సందర్భం చూడలేదు . ఏవండీ వెంకన్న గారు ఉన్నారా ఇంట్లో అంటూ మూడు వందల అరవై ఐదు రోజులలో ఎప్పుడు ఎవరు అడిగినా లేదండి పేకాటలో ఉన్నారండి అని ఇంట్లోంచి అదే సమాధానం. అదేదో పెద్ద ఉద్యోగం లాగా చెప్పేవారు.చివరికి ఏ వీధిలో ఉన్నాడు ఎవరు అరుగు మీద ఉన్నాడు వెతుక్కుని ఆ వచ్చిన పెద్దమనిషి తన పని పూర్తి చేసుకునేవాడు.ఆ ఊర్లో నాలుగైదు అరుగులు ప్రత్యేక...