ఆషాడ గోరింట_ అరచేతిలో కళ_గుండెలో కల

---

ఆషాడ గోరింట – అరచేతిలో కళ, గుండెలో కల

"చందమామ రావే జాబిల్లి రావే" అంటూ ఎంత పిలిచినా చందమామ కిందికి దిగడు. కానీ ఆషాఢం వచ్చిన వెంటనే ఆకాశం నుంచి చుక్కల్ని తీసుకుని అతివల అరచేతిలోకి దిగుతుంది — ఎర్రటి సూర్యుడిలా మెరిసే చందమామగా! తెల్లటి పాలసముద్రంలాంటి అరచేతిలో, చుక్కల మధ్య ఎర్రటి మెరుపుతో మెరిసే గోరింట అద్భుతమయిన దృశ్యాన్ని సృష్టిస్తుంది.

చేతి వేళ్ళకు బుట్టల్ని చుట్టేసే ఆ గోరింటాకు ఒక శిల్పంలా ఉంటుంది. ఇది కేవలం అలంకారం కాదు – ఇది సంబరం. ఇది స్త్రీల ఆత్మానందానికి ప్రతీక.

ఆషాడం వచ్చినదంటే ఏ వీధి చూసినా, ఏ ఇల్లు చూసినా, అతివల చేతులు, పాదాలు గోరింట అందంతో మెరిసిపోతాయి. చిన్నారి నుండి పెద్దదాకా – ప్రతి స్త్రీ గుండెల్లో గోరింటకు ఒక ప్రత్యేక స్థానం ఉంది.

గోరింట (హెన్నా/మెహందీ) భారతీయ స్త్రీల జీవన విధానంలో ఒక అంతర్భాగం. శరీరాన్ని మాత్రమే కాదు, మనసును కూడా అలంకరించే ఇది — శుభానికి, శృంగారానికి, ప్రేమకు ప్రతీకగా నిలుస్తుంది. ఇది ఒక కలల రంగు, ఒక ఆశల ఆకారం.

ఆషాడం వచ్చిందంటే పక్కింటి వాళ్ల దగ్గరపడి అయినా చేతులపై గోరింట వేయించుకుంటారు అతివలు. తమ ప్రేమను, బంధాన్ని, శుభాశయాన్ని గోరింట రంగులో విరబూయిస్తారు.

గోరింటాకు మొక్క నారు, ఎరువులు లేకుండానే పెరుగుతుంది. పచ్చగా, చిన్నగా కనిపించే ఆ ఆకులు చేతిలో అద్భుతమైన ఎరుపు రంగు పూస్తాయి. ఆ రంగు బలంగా, ఘనంగా వస్తే భర్త ప్రేమ ఎక్కువ అని నమ్మే భారతీయ స్త్రీల విశ్వాసాన్ని ఇది ప్రతిబింబిస్తుంది.

ఇది ఆస్తికత, నమ్మకం, భవిష్యత్తుపై ఆశ అనే భావనలకు చిహ్నం.

గోరింటాకు ఒక రంగు మాత్రమే కాదు — అది ఒక సంస్కృతి. అది తల్లుల చేతులనుంచి కూతుళ్ల చేతులకూ మారే సంప్రదాయం. అందులో ప్రేమ ఉంది, ఊసు ఉంది, బంధం ఉంది, ఆశల ఆలాపన ఉంది.

ఈ సంప్రదాయాన్ని నిలబెట్టుకుని, తదుపరి తరాలకు అందించడమే మన బాధ్యత. గోరింట దాగి ఉన్న ఈ మౌన గాథను మనం వినాలి, వినిపించాలి.