పోస్ట్‌లు

రేపు అన్న రోజు ఒక భ్రమ మాత్రమే!

పూర్వకాలం లో రేపు అనే రోజు మీద ఎన్నో ఆశలు ఉండేవి. భవిష్యత్తు బంగారంలా ఉండాలని ఎన్నో ప్రణాళికలు . వేసుకుంటాం. కడుపు కట్టుకొని ప్రస్తుతం జీవితం అనుభవించకుండా సొమ్ములు మదుపు చేస్తాం. చేతికి అంటిన మెతుకు కూడా విదల్చకుండా పక్కవాడు పడుతున్న బాధలు పట్టించుకోకుండా మనం స్వార్థంతో జీవితం గడుపుతాము. పక్కవారితో మనస్ఫూర్తిగా మాట్లాడం. నవ్వుతూ పలకరించo. మనం అందర కంటే తెలివైన వాళ్ళమని మనల్ని మించిన వాళ్లు లేరని బరువుగా ఉన్న జేబు మన చేత అలా ప్రవర్తింపజేస్తుంది. మన పిల్లలు మన సంసారం అని గిరి గిసుకుని బతుకుతాం.   కానీ రేపు అనేది ఒక భ్రమ మాత్రమే. ఒక నమ్మకం లేని రోజు. మనం ఇన్నాళ్ళు ఒక మాయా ప్రపంచంలో బ్రతుకుతున్నాము. ఒక్కసారి వాస్తవంలోకి తొంగి చూస్తే మనల్ని మనం గట్టిగా గిల్లుకుంటే అసలు నిజం మనకే తెలుస్తుంది. ఇటీవల జరుగుతున్న సంఘటనలు చూస్తుంటే అనిశ్చితమైన జీవితo లో రేపనే రోజు మీద ఆశ పెట్టుకోవడం ఎంతవరకు నిజం అనేది అనిపిస్తుంది. వాస్తవంలో ఏది జరిగితే అదే.  భవిష్యత్తు గురించి ఎవరు ఇవ్వగలరు హామీ. ఏది మన చేతుల్లో ఉండదు. ఏ సమయానికి ఏది జరగాలి అది జరిగిపోతూ ఉంటుంది. దీని కోసం ఇన్ని ప్రయాసల అవసర...

యువతరం

    ఏ చరిత్ర చూసినా ఏమున్నది గర్వకారణం.      యువతరం జీవితమంతా online వశం        అదే వారి కైలాసం.        అదే వారి పరవశం.     బొందితో కైలాసం ఆనాటి మాట.     బొందు లాగు మన యువతకి వరాల మూట.     కరోనా పుణ్యమా అని work from హో మ్.     సూటు బూటు మడత పెట్టి చేర్చారు రూమ్.       టేబుల్ మీది వెంకన్న బాబు బొమ్మ చేరింది గూట్లో.       Laptop లో దర్శన మిచ్చింది తన హీరో బొమ్మ        వాల్ పేపర్ గా.           గళ్ళ బనీను, బొందు లాగు, ఇయర్ ఫోన్స్,        లాప్ టాప్, సెల్ ఫోన్ ,ఇదే మన వాడి అవతారం.        ప్రపంచం తో సంబంధం లేని అంతర్జాల ఉద్యోగం.        చిన్న పెద్ద తేడా తెలియక అమ్మ ,నాన్నఅయోమయం.      ఎప్పుడు నెట్లో మీటింగులు బ్రౌజింగ్లు సెర్చింగ్ లు     నట్టింట్లో ఏమి జరుగుతుందో తెలియని యువకులు.           టొమాటో బాత...

మా నాన్న

నాన్నంటే కుటుంబానికి అభయహస్తం. నాన్నంటే ఒక నిస్వార్థo. నాన్నంటే ఒక మార్గదర్శి. నాన్న – ఈ మాటలోనే ఓ ఆత్మీయత, ఓ అర్థవంతమైన అనుబంధం దాగి ఉంటుంది.పిలిచినప్పుడు హృదయం హర్షిస్తే, గుర్తొచ్చినప్పుడు కన్నీళ్లు వర్షిస్తాయి జీవితాన్ని నిర్మించే పునాది, ఆరంభ మౌనపు ప్రేమకు నిదర్శనం – నాన్న. నాన్న… ఈ ఒక్క పదమే ఎన్నో అర్థాలు, అనుబంధాలు, బాధ్యతలు, త్యాగాలను తనలో లీనమయ్యే అద్భుత భావన. పిల్లల కోసమో, కుటుంబం కోసమో, తన అవసరాలు పక్కకు నెట్టి, జీవితాన్ని నిశ్శబ్దంగా నిర్మించే ఒక మనిషి – ఆయనే నాన్న. నా బాల్యం గుర్తొస్తే – అమ్మ  చూపించిన ప్రేమ, నాన్నది మౌనంగా మార్గం చూపించే బుద్ధి. అమ్మ చేతిలో ఆహారం, నాన్న చేతిలో ఆశయం. అమ్మ ఓ తపన, నాన్న ఓ త్యాగం. నాన్నతో మాటలూ తక్కువే, కానీ అనుబంధం ఎంతో లోతుగా. మన పరోక్షంలో బిడ్డ  గొప్పతనాన్ని పదిమందికి గర్వంగా చెప్పి బిడ్డ ఎదుట  మాత్రం ఆ మాటే ఎత్తడు. ఆ ప్రశంసలు మన చెవుల్లో కాదు, మన వెనుక నిలబడి మన విజయాన్ని నిశ్శబ్దంగా చూసే చూపుల్లో ఉన్నాయి. నాన్న హాయిగా ఉండే వయసులో శ్రమించాడు, మనకోసం కొత్త చెప్పులు  కొనిపెట్టాలన్నదే గమ్యం, ఆయన పాదాలు పగిలినా...