మలి సంధ్య

మధునా పంతుల చిట్టి వెంకట సుబ్బారావు
మలి సంధ్య 

 నాడు నేను నీకు నవమాసాలు కని పెంచిన బిడ్డని
నవనాడులు కుంగిపోయి నేడు నీవు నాకు అయ్యావు బిడ్డగా.
పురిటినొప్పులు లేని దేవుడిచ్చిన పసిబిడ్డవి.

   నీది పేగుబంధం    
   నాది మాతృ రుణం.
  నాకు అమ్మవే నిన్ను పసిబిడ్డలా మార్చింది కాలం.

       నీ కాలంలో నువ్వే నా కలల రాణివి.
       ఇప్పుడు మనిద్దరి శరీరాలు ఒక్కటే
       ఇంటి పేరు వేరు.

        అమ్మా నా చిన్నతనం గుర్తు వస్తోందా నీకు
   చెల్లి నీచంకలో, 
   నీ కొంగు పట్టుకుని నేను
  ఇప్పుడు నా చంటిది చంకలో ,
  నీమంచం పక్కన నేను

పసితనంలో ఆనందంగా నువ్వు చేయించే స్నానం
నేను నీకు ప్రతిరోజు చేస్తున్నాను కన్నీళ్లుతో అభిషేకం 
అమ్మ ఎందుకిలా మారింది అని..

అగరుతో గుండ్రంగా నుదుటిన బొట్టు పెట్టి మురిసిపోయే అమ్మకి
చుక్కలు లేని ఆకాశంలా ఉండే నుదురు మీద రవ్వంత విభూది బొట్టు.

తలుపు చాటు వెళ్లి నేను వెక్కి వెక్కి ఏడ్చిన క్షణం.
 అది చూసిన నా ఓదార్పుకు సహకరించలేని నీ శరీరం

నా చిట్టి చేతులు తన బుగ్గలు ఆనించుకుని 
మైమరిచిపోయిన అమ్మ 
ఆ చేతులతో అమ్మ నోటికి ముద్దలు తినిపించే క్షణం.

అమ్మా నా చిన్నతనం గుర్తొస్తుందా నీకు .
బజార్లో రకరకాల డ్రెస్సులు కొని తొడిగి మురిసిపోయేవు
ఆనాడు.
Nightdress కూడా శరీరానికి బరువే అంటున్నావు ఈనాడు.

నాన్న ఉన్నన్నాళ్లు గుమ్మం దాటి రావడమే గగనం.
ఇప్పుడు నాకు నువ్వు మంచం దిగడమే అంబరం.

ప్రతిరోజు పంచభక్ష పరమాన్నాలతో కడుపునింపావు.
గుక్కేడు నీళ్లు గొంతులో దిగడమే గగనం నీకు ఈనాడు.

  అమ్మ లక్క పిడతల బొమ్మ
     రోజు బొమ్మ తోటి బువ్వలాట.

 రోజు ఆడుకుంటాను లక్కపిడతలతో ఆనందంగా ,
రంగు వెలిసిపోయాయని గుమ్మం దాటిoచకుండ. 

రచన మధునాపంతుల చిట్టి వెంకట సుబ్బారావు.
         కాకినాడ
   9491792279

కామెంట్‌లు

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

ఆరోగ్యం వర్సెస్ ఆహారపు అలవాట్లు

మధునా పంతుల చిట్టి వెంకట సుబ్బారావు
ఆరోగ్యం వెర్సెస్ ఆహారపు అలవాట్లు. ప్రతి జీవికి నిత్యవసరాలలో ముఖ్యమైనది ఆహారం. బ్రతుకు బండి సాగాలంటే శక్తి కావాలి. మనిషికి శక్తి తినే ఆహారo నుంచి  పుడుతుంది. మనిషి శరీరము ఒక నడిచే కారు లాంటిది. కారు నడవాలంటే పెట్రోల్ పోయాలి. అలాగే మనిషి శరీరానికి కూడా సమతుల ఆహారం అందించాలి. విటమిన్లు పిండి పదార్థాలు ఖనిజ లవణాలు పీచు పదార్థాలు శరీరానికి కావలసిన రక్షణను శక్తిని ఇస్తాయి. శాఖాహారులందరూ బియ్యం ఆకులు పండ్లు కాయలు గింజలు ఆహారంగా స్వీకరిస్తారు. మాంసాహారులు వీటితో పాటు జంతువుల మాంసం ఆహారంగా తీసుకుంటారు. అయితే తీసుకునే ఆహారాన్ని పరిమితంగా తినడం, పరిశుభ్ర వాతావరణంలో వండిన పదార్థం తినడo,వేళకు తినడం లాంటి కొన్ని నియమాలు ఉన్నాయి. వీటిలో ఏ నియమం తప్పిన ఆహారం విషతుల్యమవుతుంది. అది మన శరీరానికి మంచి బదులు చెడు చేస్తుంది.  పూర్వకాలంలో తొలి రోజున వండిన ఆహార పదార్థాలను ముట్టుకునేవారు కాదు . అది మడి కాదు ఆచారంకాదు. ఆరోగ్యం కోసం తీసుకున్న జాగ్రత్త.ఆధునిక కాలంలో ప్రతి ఇంట్లో ఉండే రిఫ్రిజిరేటర్లులలో వండిన ఆహార పదార్థాలు దాచుకుని రెండు మూడు రోజుల వరకు ఉంచుకుని తింటున్నారు. ఇది ఆరోగ్యానికి ఎంతవరక...
మరింత చదవండి

కుటుంబం

మధునా పంతుల చిట్టి వెంకట సుబ్బారావు
కుటుంబం ఉదయం ఆరు గంటలు అయింది.  ఆ వృద్ధుల ఆలయంలో మైకు నుంచి విష్ణు సహస్రనామం శ్రావ్యంగా వినపడుతోంది.  ఒంటిమీద తెల్లటి బట్టలు వేసుకుని కాళ్లకు నల్లటి షూ తొడుక్కుని నుదుటన ఎర్రటి బొట్టు పెట్టుకుని సగం సగం నెరిసిన జుట్టుతోసుమారు యాభై ఏళ్ళ వయసు ఉన్న ఒక వ్యక్తి  ప్రతి గది లోకి తొంగిచూస్తూ అక్కడున్న వృద్ధులను ఆప్యాయంగా వరుసలు కలిపి పలకరిస్తున్నాడు.  "పెద్దమ్మ కాఫీ తాగావా! పెద్దనాన్న లేచావా! ఆరోగ్యం బాగుందా! మందులు వేసుకున్నావా! రాత్రి నిద్ర పట్టిందా! ఇలాంటి ప్రశ్నలతో ఆ వృద్ధులందరినీ పలకరించడం ఆయన దినచర్య. ఆ వృద్ధుల ఆలయంలో సుమారు యాభై గదులు ఉంటాయి. ప్రతిరోజు ప్రతి గదిని నిశితంగా పరిశీలించి బాగోగులు కనుక్కోవడం ఆయనకి ఇష్టం. తనకంటూ ఎవరు అయినవాళ్లు లేకపోయినా , అయినవాళ్లు ఉండి కొందరు, ఎవరూ లేకుండా ఆ వృద్ధుల ఆలయంలో చేరిన ప్రతి ఒక్కరిని తన బంధువు లాగే చూసుకుంటాడు . మర్యాదలు చేస్తాడు. కష్టం వస్తే తల్లడిల్లిపోతాడు. ఎవరికైనా అనారోగ్యం వస్తే రాత్రి పగలు తేడా లేకుండా కంటికి రెప్పలా కాపాడుకుంటాడు. అలా ప్రతి గదిలోకి తిరిగి భోజనాశాలలోకి వెళ్లి అందరూ పలహారం తీసుకునే వరకు అక్కడే కూర్చ...
మరింత చదవండి

సాయంకాలం సాగర తీరం

మధునా పంతుల చిట్టి వెంకట సుబ్బారావు
ఆ ప్రదేశంలో అంత ఆకర్షణ శక్తి ఏముంది? సాయంకాలం అయిందంటే చాలు అందరికి వయోభేదం లేకుండా ఆ ప్రదేశానికి వెళ్లాలని మనసు పీకుతుంది. ఒక్కసారి వెళ్ళిన తర్వాత అక్కడ ఏముందో తెలిసిపోతుంది కానీ మాటిమాటికి అదే ప్రదేశం వెళ్లాలని అనుకుంటారు. అంత సమ్మోహన శక్తి ఏముంది అక్కడకు మనము వెళ్లి చూద్దాం. నడుచుకుంటూ వెళితే కాళ్లు కూరుకుపోయే ఇసుక, తీరానికి అలుపు సొలుపు లేకుండా కొట్టుకొచ్చే కెరటాలు ,ఏది తనలో దాచుకోకుండా ఒడ్డు మీదకి విసిరేసే ఆ సముద్రుడు , అది మంచి సరుకో తెలియదు మాయ సరుకో తెలియదు అయినా ఎక్కడినుంచో విదేశాల నుంచి సరుకు మోసుకుని నాలుగు రోజులపాటు ఆ బరువు బాధ్యతలు దింపుకోవడానికి అక్కడ సముద్రంలో రెస్ట్ తీసుకునే పెద్ద పెద్ద పడవలు, మన సరుకు విదేశాలకు రుచి చూపించడానికి తీసుకుపోయే పెద్ద పెద్ద పడవలు ,నిండుగా పదేళ్లు కూడా ఉండవు అయినా బ్రతుకు సమరంలో పాట్లు పడే పిల్లవాడు చిన్న పడవ నడుపుతూ వలలో చిక్కే చేప కోసం కెరటాలకు ఎదురు తిరుగుతున్న దృశ్యం, కొంతమంది ఆ నీళ్లలో జలకాలాడే సన్నివేశం.  అరుపులు గోలలు ఈలలు కేకలు ఒకటేమిటి అది ఒక పెద్ద మార్కెట్ లా ఉంటుంది .ఎవరి మాట ఎవరికీ వినపడదు. భూభాగంలో మూడు వంతులు జలమే ఆక్ర...
మరింత చదవండి