లక్ష్మి దేవి పుట్టుక

అది త్రేతాయుగ కాలం. స్వర్గలోకం సంతోషాల తోటలా మెరిసిపోతూ ఉండేది. కానీ ఒక్కరోజు, ఋషుల శాపంతో దేవతల శక్తి క్షీణించింది. ఇంద్రుని వజ్రాయుధం బలహీనమైంది, వరుణుని జలప్రవాహం మందగించింది, వాయువుని వేగం తగ్గిపోయింది. ఇదే సమయం చూసుకుని అసురులు, దైత్యులు, లోకాలను కబళించడం మొదలుపెట్టారు.

దేవతలు భయంతో విష్ణుమూర్తిని ఆశ్రయించారు.

"ప్రభూ! మా శక్తి తగ్గిపోయింది, దైత్యులు మమ్మల్ని జయిస్తున్నారు. మాకు రక్షణ కల్పించండి" అని ప్రార్థించారు.

విష్ణువు చిరునవ్వుతో అన్నాడు –

"క్షీరసాగరంలో దాగి ఉన్న అమృతమే మీ శక్తిని తిరిగి ఇస్తుంది. దానిని సముద్ర మథనం చేసి తీసుకురండి. కానీ దైత్యుల సహాయం అవసరం ఉంటుంది. మీరు వారితో ఒప్పందం చేసుకోండి. మిగతా యోచన నేను చేస్తాను."

క్షీరసాగర మథనం 

దేవతలు, దైత్యులు కలసి మందరపర్వతాన్ని మథనదండంగా ఎత్తుకొచ్చారు. కానీ సముద్ర మధ్యలో ఉంచగానే అది మునుగుతూనే ఉంది. అప్పుడు విష్ణువు కూర్మావతారం తీసుకొని పర్వతాన్ని తన వెన్నుపైన మోశాడు.

వాసుకి నాగరాజు మథనతాడుగా ముందుకొచ్చాడు. దైత్యులు వాసుకి తలవైపున, దేవతలు వాలువైపున పట్టుకున్నారు. మథనం మొదలయ్యింది.

మొదటి ఫలితం – హలాహల విషం

వాసుకి శ్వాసల నుండి ఘోరమైన హలాహల విషం వెలువడింది. ఆ విషం సగటు జంతువుకీ, లోకానికీ ప్రాణాంతకం. దేవతలు, దైత్యులు కంగారు పడ్డారు. వెంటనే మహాదేవుడు శివుడు వచ్చి, ఆ విషాన్ని తన కంఠంలో నిలిపేశాడు. అందుకే ఆయన నీలకంఠుడు అయ్యాడు.

ఒకటొక్కటిగా వెలిసిన దివ్యవస్తువులు

మథనం కొనసాగుతూనే సముద్రం అద్భుతాలను వరుసగా ప్రసాదించసాగింది.

కామధేనువు – కావలసిన దానిని ఇచ్చే దివ్య గోవు.

ఉచ్చైశ్రవసు – తెల్లని అశ్వము, ఇంద్రునికి దక్కింది.

ఐరావతం – ఏనుగు, ఇంద్రుని వాహనం.

కౌస్తుభమణి – కాంతివంతమైన రత్నం, విష్ణువు ధరించాడు.

చంద్రుడు – శివుని జటలో స్థానం పొందాడు.

అప్సరసలు, వారుణి, ఇంకా ఎన్నో దివ్య రూపాలు.

లక్ష్మీదేవి అవతారం

ఆ తరువాత, క్షీరసాగరం మధ్యలో ఒక విశాలమైన ఎర్రతామర పువ్వు మెల్లగా పైకి ఎగసింది. ఆ పద్మంపై సువర్ణకాంతులతో కాంతివీచే సుందరిమూర్తి కూర్చుని ఉంది. ఆమె కన్నులలో కరుణ, ముఖంలో మాధుర్యం, రూపంలో ఆభరణాల కాంతి.

దేవతలు ఆశ్చర్యపడి ఆమెను స్తుతించారు –

"సంపదల తల్లి! శ్రేయస్సు రూపిణి! నీవెవరు?"

ఆమె మృదుస్వరంలో పలికింది –

"నేను శ్రీదేవి, సమస్త లోకాల మంగళకారిణి. ధర్మం ఉన్న చోట నేను ఉంటాను. సత్యం, న్యాయం ఉన్న చోటే నా నిలయం."

తర్వాత, ఆమె చూపు విష్ణుమూర్తిపైన నిలిచింది. ఆ క్షణమే ఆమె మనసు నిర్ణయం తీసుకుంది –

"ఈయనే నా సహచరుడు. విశ్వాన్ని కాపాడే పరమాత్మ, సత్యసంకల్పుడు, ధర్మరక్షకుడు – ఇతడే నా భర్త."

ఆమె పద్మహస్తంతో విష్ణువును వరముగా కోరింది. విష్ణువు సంతోషించి, ఆమెను తన హృదయంలో స్థానం ఇచ్చుకున్నాడు. అప్పటి నుండి వారిని లక్ష్మీ–నారాయణులు అని లోకమంతా ఆరాధిస్తోంది.

చివరి ఫలితం – అమృతం

చివరగా, వైద్యదేవుడు ధన్వంతరి అమృతకలశంతో బయటకొచ్చాడు. దైత్యులు దాన్ని లాగేసుకున్నారు. అప్పుడు విష్ణువు మోహినీ అవతారం తీసుకుని వారిని మోహింపజేశాడు. దేవతలకు మాత్రమే అమృతాన్ని ఇచ్చి, వారిని శక్తివంతులను చేశాడు.

దైత్యులు ఓడిపోయారు, దేవతలు తిరిగి స్వర్గంలో తమ స్థానాలు పొందారు

లక్ష్మీదేవి తన ఎనిమిది రూపాల ద్వారా లోకంలోని ప్రతి వర్గానికీ, ప్రతి అవసరానికీ సాయం చేసింది.

ఒకరోజు, వైకుంఠంలో విష్ణుమూర్తి ఆమెను అడిగాడు –

"ప్రియతమా! నీవు ఎనిమిది రూపాలలో భక్తుల ముందుకు వెళ్లి వారి కోరికలు తీర్చావు. కానీ వారు ఒక్కొక్కరినీ వేరువేరు ప్రార్థించడం కన్నా, నీ సమ్మిళిత రూపాన్నే దర్శించగలిగితే ఇంకా శ్రేయస్సు కలుగదూ?"

లక్ష్మీదేవి చిరునవ్వుతో సమాధానమిచ్చింది –

"ప్రభూ! అదే నా అష్టలక్ష్మి రూపం. ఇందులోనే ఎనిమిది వరప్రద రూపాలు ఏకమై ఉంటాయి. ఒక భక్తుడు ఈ రూపాన్ని ఆరాధిస్తే, ధర్మం నుండి ధనం వరకూ, జ్ఞానం నుండి ధైర్యం వరకూ అన్ని శ్రేయస్సులు కలుగుతాయి."

అప్పుడు లక్ష్మీదేవి ఒకే శరీరంలో ఎనిమిది కాంతిమయ ముఖాలతో, ప్రతి చేతిలో తామర, శంఖం, నాణేలు, పుస్తకం, ధాన్యపుష్పాలు, ఆయుధాలు, సంతానం, ఆశీర్వాదముద్రలతో మెరిసింది.

ఆ దివ్యస్వరూపాన్ని చూసి దేవతలూ, ఋషులూ, మనుషులూ "ఓం శ్రీ అష్టలక్ష్మ్యై నమః!"అని స్తుతించారు.

లక్ష్మీ ఆరాధించడం కేవలం ఒక ధనం కోసమే కాదు. మోక్షం ప్రసాదించడానికి ఆదిలక్ష్మి గాను, ధనలక్ష్మి రూపంలో ఐశ్వర్యాన్ని, ఆహార ధాన్యాల సమృద్ధిగా ఇవ్వడానికి ధాన్యలక్ష్మి రూపంలోనూ, కీర్తి ప్రదాతగా గజలక్ష్మి రూపంలోనూ, కోరిన సంతానం ఇవ్వడంలో సంతాన లక్ష్మి గాను, విజయసాధనకి విజయలక్ష్మి రూపంలోనూ, కోరిన విద్యలు ప్రసాదించే విద్యాలక్ష్మి, సింహాన్ని తన వాహనంగా చేసుకుని ధైర్యలక్ష్మి గాను మానవ జీవితాల్ని కాపాడుతుంది. మానవ జీవితం సక్రమంగా నడవాలంటే ధనంతో పాటు ఇవన్నీ కూడా చాలా అవసరం.