హల్లులు

1. క

క నుంచి పూసె కరుణ,

హృదయ తోటలో పరిమళ గంధం॥

కరుణ లేనిదే మానవత్వం శూన్యం

ప్రేమలేని మనసు రాయి అవుతుంది॥

2. ఖ

ఖ నుంచి వెలసె ఖ్యాతి,

కష్టపడి సాధించిన ఫలం॥

కృషి లేని ఖ్యాతి శూన్యం,

నిజమైన మహిమ కృషిలోనే॥

3. గ

గ నుంచి పూసె గుణం,

మనిషి గౌరవానికి పునాది॥

గుణములేని విద్య వృథా,

గుణమున్నవాడే నిజమైన రత్నం॥

4. ఘ

ఘ నుంచి వినిపించె ఘనత,

ధర్మం నిలబెట్టిన గౌరవం॥

అన్యాయం గెలిచిన చోట ఘనత లేదు,

ధర్మమే ఇచ్చేది నిజమైన కీర్తి॥

5. ఙ

ఙ నుంచి వెలసె ఙ్ఞానం,

చీకటిని పారద్రోలి వెలుగు॥

జ్ఞానం లేని జీవితం అంధకారం,

జ్ఞానమే మానవుని నిజమైన బలం॥

6. చ

చ నుంచి మెరిసె చందమామ,

బాల్యంలో కలల సఖి॥

చందమామ లేని చిన్నారి గీతం,

అనిపించదు తీపి తీయనిదిగా॥

7. ఛ

ఛ నుంచి లభ్యమైందీ ఛత్రం,

వానలో ఎండలో రక్షణ॥

ఛత్రం లేనిదే జీవితం కష్టమే,

రక్షణతోనే సౌఖ్యం సాధ్యం॥

8. జ

జ నుంచి వెలసె జీవితం,

ప్రేమ దయల పరిమళ తోట॥

జీవితం అనేది పంచుకోవడమే,

స్వార్థమే అయితే జీవం వెలితి॥

9. ఝ

ఝ నుంచి పారె ఝరులు,

గానమై ప్రవహించే నదులు॥

ప్రకృతి గీతం వినిపించే చోట,

మనసు మధురంగా మారిపోతుంది॥

10. 

11. ట

ట నుంచి మ్రోగె టపాసులు,

ఉత్సవ రాగాల మేళం॥

రంగుల కాంతుల సంబరమే,

మనసు మురిపించే పండుగ॥

12. ఠ

ఠ నుంచి వెలసె ఠక్రము,

న్యాయాన్ని నిలబెట్టే ధైర్యం॥

ధర్మం కాపాడే శక్తియే అది,

దృఢమైన మనసుకు ఆయుధం॥

13. డ

డ నుంచి వినిపించె డప్పు

సంబరానికి మ్రోగే నాదం॥

పండుగలలో పులకింత నింపే,

హృదయ హారతి ఘంటిక॥

14. ఢ

ఢ నుంచి మ్రోగె ఢంకా శబ్దం,

ఉత్సవంలో గర్జించే ఘోష॥

ఆనంద గీతం మేళమై వినిపించే,

ప్రజల కలిసిన హృదయ స్వరం.

15. ణ 

16. త

త నుంచి పరచె తల్లితనం,

మమత సముద్ర తరంగం॥

తల్లి ప్రేమే దైవమై నిలిచె,

ఆమె లేనిది జీవం వెలితి॥

17. థ

థ నుంచి వెలసె థర్మము,

నిజానికి నిలిచే బలం॥

థర్మమే జీవనాధారం,

అది లేనిది శాంతి శూన్యం॥

18. ద

ద నుంచి పూసె దానం,

దయతో కలసిన మధుర గుణం॥

దానం చేసెవాడు ధనవంతుడు,

మనసు పంచేవాడే మహానుభావుడు॥

19. ధ

ధ నుంచి వెలసె ధైర్యము,

కష్టాలలో కవచమై నిలిచె॥

ధైర్యమే భయాన్ని జయించె,

మనిషి నిజమైన బలం అదే॥

20. న

న నుంచి నిలిచె నమ్మకం,

బంధాల పునాది బలమే॥

నమ్మకమే మనసు గూడు కట్టి,

ఆత్మీయతను నిలబెడుతుంది॥

 21 ప

ప నుంచి పూసె పద్మము,

పవిత్రత పరిమళ గంధం॥

పద్మంలాంటి హృదయం శుభ్రమై,

సత్యమే సుగంధమై పరిమళించె॥

22. ఫ

ఫ నుంచి దొరికె ఫలము,

కష్టానికి కరిగిన తీపి॥

కృషితో పూసిన ప్రతి పువ్వు,

ఫలితమై జీవనానందం॥

23. బ

బ నుంచి వెలసె భక్తి,

భక్తి లేనిది హృదయం వెలితి॥

దైవాన్ని చేరే మార్గమది,

మనసుకు శాంతి దీపమది॥

24. భ

భ నుంచి భాసిల్లె భారతము,

సంస్కృతుల సూర్య కిరణం॥

జ్ఞానం, గుణం, సాహసమందు,

భారతం వెలుగొందిన దీపం॥

25. మ

మ నుంచి వెలసె మాతృత్వము,

ప్రేమ సముద్రపు తరంగం॥

మాతృత్వమే మానవత్వ మూలం,

తల్లి హృదయం దైవానందం॥

26. య

య నుంచి పారె యౌవనము,

ఉత్సాహ తరంగాల నది॥

కలలతో కదలే బలమైన యాత్ర,

యౌవనమే భవిష్యత్తు బీజం॥

27. ర

ర నుంచి మ్రోగె రాగము,

మనసుకు మాధుర్య రసమై॥

రాగమే లేని గీతమూ మూగ,

రాగమే జీవనానికీ లయ॥

28. ల

ల నుంచి పలికె లాలి,

తల్లితన గీతమై నిండె॥

లాలి లేని చిన్నారి నిద్ర,

అమృత రాగముని కోల్పోతుంది॥

29 వ

వ నుంచి వెలిగే వెలుగు

జ్ఞాన దీపమై మార్గము చూపే

చిరు వెలుగు కొండంత చీకటిని 

 చేస్తుంది దూరం

30. ష

ష నుంచి వెలసె షణ్ముఖుడు,

సాహస వీర్యపు సింహాసనం॥

ధైర్యమే ఆయుధం భక్తికే కవచం,

షణ్ముఖుని మార్గం విజయం॥

31 శ 

 32 స

స నుంచి పూసె సత్యము,

మనసుకు మకుట మాణిక్యం॥

సత్యమే నడిపె నిజమైన జీవనం,

అబద్ధమంటే నశించే నీడ॥

33 హ

హ నుంచి వెలసె హాసము,

హృదయ తోటలో నవ్వుల పువ్వు॥

హాసమే మానవుని నిజమైన సంపద,

దాని లేని జీవితం వెలితి॥

34. క్ష

క్ష నుంచి పొంగె క్షమ,

మనసుకు మధుర గుణరాజు॥

క్షమ లేనివాడి హృదయం కఠినం,

క్షమ ఉన్నవాడే నిజమైన మహాత్ముడు

  35 ళ

  

  36. ఱ