CHITTI1963.

 మరుగున పడ్డ కథ " ఏవండీ వినాయక చవితి ఉత్సవాలు వస్తున్నాయి. ఈసారైనా కనీసం నాలుగు ప్రోగ్రాములు కుదిరితే బాగుండు ను. కనీసం పండగ రోజుల్లో కూడా ఎవరు మీ ప్రోగ్రాం పెట్టించుకోవడానికి రావడం లేదు. ఇదివరకైతే ఎప్పుడూ ఖాళీ ఉండేది కాదు. వినాయక చవితి ,దసరా ఉత్సవాలు, దీపావళికి, కార్తీక మాసం సంక్రాంతి సంబరాలు, శివరాత్రి ఉత్సవాలంటూ ఇంచుమించుగా ప్రతిరోజు ఏదో ఒక ప్రోగ్రాం ఉండేది. ఏదో శాపం తగిలింది. కనీసం బతిమాలుతున్న ఎవరు ఈ ప్రోగ్రాం పెట్టించుకోవడం లేదు.  ఏమిటో ఈ రోజులు? కాలం మారిపోయింది ప్రాచీనమైన కళలన్నీ మరుగున పడిపోతున్నాయి. ఈ కళనీ నమ్ముకుని బతుకుతున్న మనలాంటి కుటుంబాలకి గడిచేది ఎలాగా? గతంలో ప్రతి ఏడాది మీ ప్రోగ్రామ్ తప్పనిసరిగా ఉండేది కదా పల్లిపాలెం వినాయక చవితి ఉత్సవాల్లో ,వాళ్లు పిలవకపోతేనే మీరే ఒక్కసారి వెళ్లి అడిగి వస్తే మంచిది కదా !అవసరం మనది అనీ చెప్పింది పతంజలి శాస్త్రి భార్య సుమతి.  "చూడండి పండగ పూట కనీసం పచ్చడి మెతుకులతోనైనా పిల్లల కడుపు నింపాలి కదా!. ఇంక అంతకంటే మీకు నేను ఏం చెప్పను?. మనం ఏదో సర్ది చెప్పుకుని పడుకుంటాం, పిల్లలు ఎలాగండి ?అని చెప్తున్న భార్య మాటలకి దుఃఖం వచ్...

 *పాట కాదు_ తల్లి గుండె దీవెన* అమ్మ పాడిన లాలి పాటలు, మాటలు, అమ్మ ఆత్మీయత అమ్మతో అనుబంధం ఎన్నిసార్లు గుర్తు చేసుకున్న అది కొత్తగానే ఉంటుంది. అమ్మ మీద వచ్చిన సినిమా పాటలు మనసుని ద్రవింప చేస్తాయి  అయితే ఇటీవల కాలంలో వచ్చిన ఒక సినిమా కుబేరలో అమ్మ తన కొడుకు గురించి పాడిన పాట సాహిత్యం మనసుని హత్తుకుంది. మళ్లీ మళ్లీ ఆ పాట వినాలి అనిపించింది. సాధారణ పదాలతో హృదయాన్ని హత్తుకునేలా రాసిన ఈ పాట మనల్ని మన అమ్మను గుర్తుకు తెచ్చింది.  నేను సినిమా చూడలేదు. కేవలం పాట మాత్రమే విన్నాను. మొదటిసారి పాట విన్నప్పుడే సాహిత్యం నన్ను ఆకట్టుకుంది. ఇందులో అర్థం కాని పెద్దపెద్ద పదాలు ఏమీ లేవు. ఈ సినిమాలో ఈ పాట ఏ సందర్భంలో పాడారో నాకు తెలియదు కానీ నేను కేవలం సాహిత్యం గురించి చెబుతున్నాను  పాటకి పల్లవి చరణం రెండు గుండెకాయలు లాంటివి. "నా కొడుకా "అనే పల్లవి తోటి బిచ్చగాడి పాత్రలో ధనుష్ అనే నటుడు మీద పాడిన పాట.  ఒక కొడుకుకి ధైర్యాన్ని ఇచ్చే పాట. ప్రేమ పంచే పాట. జీవితంలో ఎలా జాగ్రత్తగా నడుచుకోవాలి తెలిపే పాట. అమ్మ ప్రేమ అంతా ఇందులో కనిపించింది. అమ్మ ప్రేమంటే ఏముంది కొడుకు జాగ్రత్తగా ఉండాలని. పద...

 # నవరసాల కోట. # నవరసాలను పలికించగల సహజ నటుడు చరిత్రలో కలిసిపోయాడు. అతని నటన బదులుగా "నటన ప్రకాశం"గా వెలిగింది. ఎందుకంటే – నటన అనేది నేర్చుకునేదేగా కాదు, అది ఆసక్తి, అదృష్టం, దైవ కృప కలిసి దక్కే వరం. అతని తరంలో నటులు ఒక్కసారిగా వెండి తెరపై ప్రత్యక్షమవలేదు. వారు ముందుగా రంగస్థలంలో సాహసంగా అడుగుపెట్టి, విజృంభించి, ప్రేక్షక హృదయాలను గెలుచుకుని, తరువాతే వెండి తెరపై అడుగుపెట్టారు. రంగస్థలమే వాళ్లకు ప్రాణం – అక్కడి ఒక్క డైలాగ్, ఒక్క అభినయం వాళ్ల నటనా ప్రాణప్రవాహానికి పరిపూర్ణ సంకేతాలు. అందుకే, వీరి నటనలో నాటకశాస్త్రం లేదు, కానీ నయనభిరామమైన అభినయం ఉంది, ప్రకృతిసిద్ధమైన రసాభినయం ఉంది. వెండి తెరమీద అడుగుపెట్టిన తర్వాత ఒక్కొక్క దర్శకుడు పాత్రలో ప్రవేశ పెట్టినప్పుడు ఆ పాత్రకి జీవం పోసిన వాడు మన కోట. ఒకటా రెండా? ఎన్నెన్నో పాత్రలు! వైవిధ్య భరితమైనవి, భావప్రధానమైనవి, ముద్దుగా నవ్వించే హాస్య రసభరితమైనవి, కంపించే రౌద్ర రస ప్రధానమైనవి, కొన్ని మానవత్వాన్ని కదిలించే కారుణ్య పాత్రలు. ఏ పాత్రను చూసినా – అదే పాత్ర ఆయన శరీరంలోకి ప్రవేశించి, మనముందు ప్రత్యక్షమైందనిపించే స్థాయిలో ఉండేది. అతని హావభావా...