మోసం
మోసం
అర్ధరాత్రి 12 గంటలు అయింది.
అందరూ ఆదమర్చి నిద్రపోయేవేళ ఒక పొట్టిగా ఉండే ఆకారo పంచ కట్టుకుని ఆ పుంతలోనడిచి వెళ్తోంది. ఎవరైనా చూస్తున్నారేమో అని అటు ఇటు చూసుకుంటూ ముందుకు నడుస్తోంది. ఆ ఊరి ప్రజలకు ఇది తెలియని బాగోతం కాదు జుట్టు పట్టుకుని నిలదీద్దాం అంటే ఆయన ఊరికి వంద ఎకరాల మోతుబరి రైతు .పోనీలే వయసులో ఉన్న కుర్రాడు అనుకుంటే కనిపెంచిన అమ్మ బ్రతికే ఉంది కానీ తల మీద నెరిసిన జుట్టు కుర్రాడు అంటే వెక్కిరిస్తుంది. అలా వె డుతూ మధ్యలో కనిపించిన అమ్మవారి గుడి ముందు ఆగి నమస్కారం చేసుకుని సందు తిరిగి కుడి చేతి పక్కనున్న ఇంటి ముందు ఆగింది. రోజు అలవాటు కదా తలుపులు దగ్గరగా వేసి ఉన్నాయి. తలుపు తీసుకుని లోపలికి అడుగుపెట్టాడు.
ఏ ఆకర్షణ లేకుండా ఏ గుమ్మంలోనూ అడుగుపెట్టడు ఈ పెద్దమనిషి. రాజకీయంగా ఎదగాలని చీకట్లో ఓటర్ల కాళ్లు పట్టుకుని చేతిలో పెట్టవలసింది పెట్టి పంచాయతీ పీఠం ఎక్కేసాడు. సరిహద్దు పొలం బక్క రైతు ని అవసరానికి ఆదుకుని వడ్డీ మీద వడ్డీ చక్ర వడ్డీలు కట్టి సరిహద్దులు చెరిపేసాడు. కనపడిందంతా నాది అని గర్వంగా చెప్పుకుంటాడు.
మరి ఈ గుమ్మంలో కనపడిన ఆకర్షణ ఏమిటో. ఎవరికీ అర్థం కాదు. పోనీ ఆయన వయసును తప్పు పడదామంటే ముందే చెప్పానుగా.
ఆయన ఆకర్షణకి ఆ ఇంటిలో రంభ ఊర్వశి తిలోత్తమ కాపురం ఉండట్లేదు . చిన్నప్పుడు పెళ్లయి మొగుడుతో కాపురం చేయని ముప్పైఏళ్ల ఓ యువతి. ఆ ఊర్లోనే చింతమ్మ గారి మొగుడు తల్లి తండ్రి దగ్గర ఉంటున్నాడు.ఎందుకు కాపురం చేయటం లేదో ఎవరికి తెలియదు.ఆ ఊరిలో సొంతిల్లు నాలుగు గేదెలు పది ఎకరాల మాగాణి కొద్దిగా బంగారం.ఆ ఊరు వాళ్ళందరకి పాలు పెరుగు అమ్ముతుందని తెలుసుగాని ఆ ప్రెసిడెంట్ గారు ఒకరికి మాత్రమే తెలుసు అసలు విషయం. ఎందుకంటే ప్రెసిడెంట్ గారి సరిహద్దు పొలం మన జవరాలిదే. ఆ ఊరి కరణం గారిని మత్తులో ముంచేసి వివరాలు కక్కించేశాడు. అందుకే క్రమం తప్పకుండా ఆ గుమ్మం ఎక్కుతూ అలా పందిరి మంచం ఎక్కుతాడు. వచ్చి రాగానే పాలు గ్లాస్ అందిస్తుంది ఆ జవరాలు. పాలు తాగేసి ఆ జవరాలి కేసి చూస్తూ ఏదో ఆలోచనలో మునిగిపోతాడు. అవి ఆయన దూరాలోచనలు ,దురాలోచనలు.
ఎందుకు వస్తున్నాడో ఎందుకు వెళ్తున్నాడో ఆ జవరాలికి ఇప్పుటికి కూడా అర్థం కాలేదు. ఒక్కొక్కసారి ఆ జవరాలు చాలా గర్వంగా ఫీల్ అవుతుంది. ఊరంతా నమస్కారాలు పెట్టే ఆ ప్రెసిడెంట్ గారు ఎవరి ఇంటికి వెళ్లరు తన ఇంటికి మాత్రం వస్తారని గర్వంగా చెప్పుకుంటుంది.
అలాగా రాత్రంతా ఎదురు చూసి నిద్రలోకి జారుకున్న ఆ పెద్దమనిషి ని చూసి ప్రతిరోజు నిరాశగా నిట్టూరుస్తుంది. కట్టుకున్న భర్త వదిలేసి వెళ్ళిపోయాడు. కనీసం తను అంటే ఇష్టపడే ఈ పెద్ద మనిషి ద్వారా కడుపు పండించుకుంటే చివరి దశలో సాయం ఉంటుందని ఆశగా ఎదురు చూసి ప్రెసిడెంట్ గారి పరిస్థితి చూసి నిట్టూర్చేది
అదే ఆశతో ప్రతిరోజు ఎదురుచూస్తోంది చింతమ్మ. అలా కోడికూత సమయం వరకు ఆ పెద్దమనిషి అలా పడుకుని టక్కున అలారం లేపినట్లు అలా లేచి తువ్వాలు దులుపుకొని భుజం మీద వేసుకొని వెళ్లిపోతాడు.
మరి ఆమె తలుపు తీసిన తర్వాత చొరవగా దగ్గరికి ఎందుకు రావటం లేదు. పాల గ్లాస్ ఇచ్చి సంకేతం తెలుపుతుంది కానీ. పక్కన చేరడం లేదు. ఏమిటో ఈ బంధంఇలా రెండు మూడు సంవత్సరాలు గడిచేయి. ఊరు వాళ్ళందరూ గుసగుసలు చెప్పుకుంటున్నారు గాని ఆ ఇంటిలోని గుట్టు పెరిమాళ్ళకే ఎరుక.
ఇలా రోజులు గడుస్తున్నాయి. ఒకరోజు ఉదయం కరణoగారు గిన్నెతో గబగబా పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి "చింతమ్మ గబగబా ఈ గిన్నెలో పాలు పోసేయమ్మ ఇప్పటికే కాఫీకి ఆలస్యం అయిపోయింది. పైగా భూమి పన్నులు వసూలు చేసే టైము
ఇంట్లో చుట్టాలు కూడా ఉన్నారు అంటూ చింతమ్మ గుమ్మంలోకి అడుగుపెట్టాడు . ఈరోజు మీరు వచ్చారు ఏమిటి?
"రోజు మీ అబ్బాయి కదా వస్తున్నాడు అంటూ ఉండండి !కరణం గారు అంత తొందరెందుకు కూర్చుని కాఫీ తాగండి అంటూకాఫీ కప్పు అందించింది. అయితే బాగా పన్నులు వసూలు అవుతున్నాయా !అని ప్రశ్నించింది చింతమ్మ. అవునమ్మా ఈ ఏడాది పంటలు బాగా పండే యి అoటు చెప్పాడు కరణం గారు. మన ఊర్లో ప్రెసిడెంట్ గారి పొలంలో పండినట్లు ఎక్కడ పండలేదుట ఊరంతా చెప్పుకుంటున్నారు నీకు విషయం తెలియలేదా! అంటూ కరణం గారు అడిగారు. నాకు ఎలా తెలుస్తుంది అండి అంటూ కంగారు పడింది. చింతమ్మ కంగారుకి అర్థం కరణం గారికి ముందే తెలుసు.
అయినా నీ సరిహద్దు పొలమే కదా అంటూ నవ్వేడు కరణం గారు ఆయన వంద ఎకరాలు ఉన్నాయిగా మరి అప్పుల్లో కూరుకుపోయాడని ఊరంతా చెప్పుకుంటున్నారు ఏమిటి? అని అడిగింది చింతమ్మ.ఆయన అప్పుల్లో కూరుకుపోవడం ఏమిటి . పొలం మీద ఆదాయం ఇంట్లో తాతలు నాటి బంగారం ఎంతుందో చెప్పలేం మరి బ్యాంకుల్లో డిపాజిట్లు నేనే కదా ఆయన వ్యవహారాలన్నీ చూసేది అంటూ కాఫీ కప్పు కింద పెట్టి కరణం గారు వెళ్ళిపోయారు. మళ్లీ ఎప్పుడు వస్తారు? అంటూ అదోలా చూసి అడిగింది. ఇక ముందు నేనే రోజు వస్తాను మా అబ్బాయికి పరీక్షలు అని చెప్పేసరికి కరణం గారిని అదోలా చూసింది చింతమ్మ. ఆ చూపులోని అర్థం గమనించి ఆనందంగా ఇంటికి వెళ్లిపోయాడు కరణం గారు.
ఎప్పటిలాగా అర్ధరాత్రి ఇంటి తలుపు తీసుకుని లోపలకి అడుగు పెట్టి చింతమ్మ అందించిన పాల గ్లాసు తాగేసి మంచం మీద పడుకుని చింతమ్మ మెడ వైపు చూశాడు ప్రెసిడెంట్ గారు.. కాసులపేరు బాగుంది ఎక్కడ చేయించావ్ ఏంటి? అని ప్రశ్నించాడు. నేను చేయించడానికి నా దగ్గర అన్ని డబ్బులు ఎక్కడ ఉన్నాయి మన ఊరి కరణం గారు ఊరికి వెళ్తూ దాచమని నాకు ఇచ్చారు అంటూ చెప్పింది చింతమ్మ. అప్పటికే కరణం గారు చింతమ్మ ఇంటికి వచ్చి వెళ్తున్నాడని ఆ నోట ఈ నోట విన్నాడు ప్రెసిడెంట్ గారు.
అంటే ఈ కరణo గాడు డిపో గాని తెరిచాడా అని మనసులో అనుకొని కళ్ళు మూసుకున్నాడు. ఇంతలో చింతమ్మ మంచం దగ్గరికి వచ్చి మీకో విషయం చెప్పాలి అంది చింతమ్మ. నాకు మూడో నెల అని సిగ్గుపడుతూ చెప్పింది. మీరుఈ వయసులో తండ్రి కాబోతున్నారు అంటూ మెలికలు తిరిగింది.
ప్రెసిడెంట్ గారికి కాసేపు చింతమ్మ ఏం మాట్లాడుతుందో అర్థం కాలేదు. ఈ విషయం పదిమందికి తెలిస్తే మీ పరువు పోతుంది. నన్ను ఇంత దూరం తీసుకొచ్చింది మీరే!. ఈ గండం గడిచే మార్గం కూడా చెప్పాల్సింది మీరే !అంటూ బాంబు పేల్చింది చింతమ్మ.
ఒక్కసారి ప్రెసిడెంట్ గారికి మంచం ఊగిపోతున్నట్లుగా అనిపించింది. భయం పట్టుకుంది. మరి ఎప్పుడూ దానిని దగ్గరకు కూడా తీసుకోలేదే. ఆ విషయం తనకి కూడా తెలుసు.
మరి దీనికి నన్ను భాధ్యుడిని చేస్తుంది ఏమిటి? అంటే ఇదంతా కరణం గాడి పని. ఆ వెధవ నామీద తోసేస్తున్నాడు. మా ఇద్దరి మధ్య సంబంధం లేదంటే లోకం ఒప్పుకుంటుందా! అనుకుని అలాగే లేచి వెళ్ళిపోయాడు.
మర్నాడు ఉదయం లేచి కరణం గారికి కబురు పెట్టాడు ప్రెసిడెంట్ గారు. ఎప్పుడొచ్చారు ఊరు నుండి? అంటూ కరణం రాగేనే ప్రశ్నించాడు. నేను ఎక్కడికి వెళ్ళలేదు అండి ఊర్లోనే ఉన్నాను కదా! నిన్న కూడా మీకు కనబడ్డాను అంటూ సమాధానం చెప్పాడు కరణo.
నిజమే కదా మరి అది అలా చెప్పింది ఏమిటి ?. అని నాలుక కరుచుకున్నాడు ప్రెసిడెంట్. ఎవరండీ అని అడిగాడు కరణం ప్రెసిడెంట్ గారు మౌనంగా ఉండిపోయారు. అంటే చింతమ్మ ఏదో నాటకం ఆడుతోంది. ఏదో కావాలని ఆశిస్తోంది. అందుకే నా వివరాలు తెలుసుకోవడానికి కరణం గాడిని చేరదీసి ఈ నాటకం ఆడుతోంది అని ప్రెసిడెంట్ గారు అనుకుని ఆ రాత్రి బ్యాగ్ లో నోట్ల కట్టలు కుక్కుకొని చింతమ్మ ఇంటికి బయలుదేరాడు ప్రెసిడెంట్ గారు. తలుపు తీసుకుని లోపలికి అడుగుపెడుతూనే బ్యాగు చింతమ్మ చేతికి అందించాడు ప్రెసిడెంట్ గారు.
ఇందులో నీకు కావాల్సినంత డబ్బుంది తీసుకో మళ్లీ నిన్న రాత్రి చెప్పిన మాట నా దగ్గర మళ్లీ ఎత్తకు. అది నిజం కాదు అని నాకు తెలుసు. కానీ నీకు నాకు ఎటువంటి సంబంధం లేదు ఇంతవరకు. నేను రోజు నీ దగ్గరికి వస్తున్నాను .
"కాబట్టి ఎవరు నా మాట నమ్మరు. నేను నీ దగ్గరికి వచ్చేది నీ వెనుకున్న ఆస్తి కోసం కానీ నీ వయసు కోసం కాదు అంటూ చెప్పి ప్రెసిడెంట్ గారు చింతమ్మ ని మొదటిసారిగా మంచం మీదకు లాక్కుని యధావిధిగా కోడికూత సమయానికి ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. ఆ రోజునుంచి మళ్లీ చింతమ్మ గడప తొక్కలేదు ప్రెసిడెంట్ గారు.
నాలుగు నెలల తర్వాత చింతమ్మ గర్భిణీ అనే వార్త ఊరంతా గుప్పు మంది. అసలు అసలు దొంగ ఎవరో కరణం గారికి మాత్రమే తెలుసు. ఎందుకంటే ఆ ప్రెసిడెంట్ గారు ఎప్పుడో ఫ్యామిలీ ప్లానింగ్ ఆపరేషన్ చేయించుకున్నారనే సంగతి కరణం గారికి మాత్రమే తెలుసు. దీని వెనుక కరణం పాత్ర ఏమిటో ప్రెసిడెంట్ గారికి అర్థమైపోయింది. మర్నాడు ఆ ఊరి కరణాన్ని పిలిచి అసలు విషయం చెప్పి బెదిరించి చింతమ్మ ను తీసుకుని ఊరు వదిలి పారిపోయే లా చేశాడు.
ప్రెసిడెంట్ గారు ఊర్లో ఉంటే బతకనివ్వరని తన కడుపులో బిడ్డ కోసం చింతమ్మ కరణం గారితో పారిపోయింది. వెళ్లేటప్పుడు ఆ బ్యాగ్ లో ఉన్న డబ్బు తో సహా పారిపోతుంటే నగరంలో పోలీసులకు చిక్కి అనుమానం వచ్చి బ్యాగు తెరిచి చూస్తే అవన్నీ దొంగ నోట్లు ఆ బ్యాగు ప్రెసిడెంట్ గా ఇచ్చారని చెప్పడానికి ఆధారాలు ఏమీ లేవు చింతమ్మ దగ్గర.
అలా నింద తన మీద పడకుండా పరువు కాపాడుకున్నాడు ఆ ఊరి ప్రెసిడెంట్ గారు. ప్రెసిడెంట్ గారిని కడుపుతో ఉన్నాను అని చెప్పి భయపెట్టి ఎంతోకొంత డబ్బు సంపాదించాలని కరణం గారి తోటి చేతులు కలిపింది చింతమ్మ. కరణం గారు ప్రెసిడెంట్ గారి ఆపరేషన్ విషయం చెప్పేసరికి తన కడుపు పండాలంటే కరణం గారు ఒక్కరే దిక్కు అని లైన్లో పెట్టుకుంది. ఎవరి దారిలో వాళ్ళు ప్రయత్నించుకున్నారు. అడ్డదారిలో బిడ్డ కోసం ప్రయత్నించింది. ఇటువంటి సమస్యలున్నా ఆడ పిల్లల్ని మళ్లీ పెళ్లి చేసుకోవడానికి మళ్లీ ఎవరు ముందుకు వచ్చేవారు కాదు. అది చింతమ్మ సమస్య అసలు చింతమ్మ భర్త సంసారానికి పనికిరాడు అనే విషయం చింతమ్మకు తప్పితే ఎవరికీ తెలియదు.
రచన మధునాపంతుల చిట్టి వెంకట సుబ్బారావు
కాకినాడ 9491792279
కామెంట్లు
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి