ఆవకాయ

ఆవకాయ 

అందమైన అమ్మాయి కళ్ళను చెరువులో పెరిగే కలువ పూలతో పోలుస్తారు. ఈ కలవ పూలు రెండు రకాలు. ఒకటి తెలుపు మరొకటి ఎరుపు.

ఈ ఎర్ర కలువ పూలు చూడగానే నాకు ఒక సంగతి జ్ఞాపకం వస్తుంది. మన వంటింట్లో కుండలో ఉన్న ఆవకాయ కూడా ఎర్రగా నూనెలో తేలుతూ కలువ పువ్వు లాగా నాకు అనిపిస్తుంది.

ఆకులో పంచభక్ష పరమాన్నలున్న ఆవకాయ ముక్కలేకపోతే విస్తరి చిన్నబోతుంది.

ఆంధ్రుడిగా పుట్టినవాడు ప్రతివాడు ఆవకాయ అంటే చాలా ఇష్టపడతాడు. విదేశాల్లో ఉన్న కోరి మరీ తెప్పించుకుంటాడు.ఆంధ్రుడికి ఆవకాయకి చాలా అవినాభావ సంబంధo వుంది.

వేసవికాలం వచ్చిందంటే ఆవకాయ సందడి మొదలవుతుంది.కారణం ప్రధానంగా ఆవకాయకి కావలసిన మామిడి కాయలు కాసే కాలం. నిల్వ పచ్చళ్ళు తయారు చేసుకునే కాలం. ఎండ తీవ్రత ఎక్కువగా ఉంటుంది కాబట్టి పచ్చళ్ళని ఎండ పెట్టి నిలువ చేసుకుంటే సంవత్సరం పాటు పచ్చడి పాడవకుండా ఉంటుంది.

ఆవకాయ ఎప్పుడు పుట్టిందో మనకు తెలియదు. తెలుగు వాడు విస్తరిలోకి ఏమీ లేకపోయినా పెరుగన్నము ,ఆవకాయతో పూట గడిపేసుకుంటాడు. ఇదే విషయం శ్రీనాథ మహాకవి ఆవకాయతోటి తన అనుభవం పద్య రూపంలో చెప్పారు. ఈ విషయం ఒక కవి మిత్రుడు చెప్పాడు నాకు. అంటే ఆవకాయ అతి ప్రాచీనమైందని తెలుస్తుంది. ఏ వేళలో మన వంటింట్లోకి అడుగు పెట్టిందో తరతరాలుగా ఆవకాయ పెట్టడం అలా సాగుతూనే ఉంది.

తోటలో ఎన్నో రకాల మామిడికాయలు ఉంటాయి. కానీ ఆవకాయ కి పనికొచ్చేవి కొన్ని రకాల కాయలు మాత్రమే.
కాయ రుచి చూసి కొనుగోలు చేస్తారు. కొంచెం పులుపు 
పీచు ఉన్న కాయలు ఆవకాయ కి శ్రేష్టమైనవి. ఆధునిక కాలంలో నాణ్యమైన కాయ దొరకడం కూడా చాలా కష్టం. 

 ఇక ఆవకాయ కావాల్సిన ప్రధానమైన దినుసులు మిరపకాయల కారం ఉప్పు ఆవపిండి.నూనె. కారం విషయంలో కూడా చాలా జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి. పూర్వకాలంలో రోళ్ళు రోకళ్ళు తోటి కారం దంపించేవారు. వాటికి ప్రత్యేకమైన పని వాళ్ళు ఉండేవారు.

ఈ రోజుల్లో అన్ని ప్యాకెట్లో దొరికే కారాలు. అంతా దైవాధీనం.ఆ రోజుల్లో గానుగ నూనె ప్రత్యేకంగా వాడేవారు. ఇప్పుడు గానుగలు కనుమరుగైపోయి. అంతా యంత్రాల మహిమ.సమపాళ్లలో అన్ని సమకూర్చుకుని ఆవకాయ కలిపిన రుచి మాత్రం దైవాధీనం. కారణం వస్తువుల్లో నాణ్యత లేకపోవడం.
మనుషులు మాదిరిగానే ఆవకాయలో కూడా రకరకాల వెరైటీలు. పాత బెల్లం కలుపుకుని బెల్లం ఆవకాయ గా మారింది. పచ్చమిరపకాయల కారంతో తయారయ్యి
 పచ్చటి ఆవకాయ గా మారింది. ఆవపిండి లేకుండా ఉప్పులో మునిగితేలి మాగాయి అయ్యింది.

 మామిడికాయమనిషి లాగే రెండు చెవులు పెట్టుకుని మెంతి కలుపుకుని మెంతికాయగా మారింది. చివరికి సీసాలోకి దూరి మన డైనింగ్ టేబుల్ మీద తిష్ట వేసిoది. అన్ని రకాల అల్పాహారాలకి చేదోడు వాదోడుగా నిలిచి అధరానికి అమృతo వలె రుచినిచ్చింది. కూర నారా ఏమీ లేకపోతే వేడివేడి అన్నంలో ఆవకాయ పంచభక్ష పరమాన్నo లా ఉంటుంది. సాయంకాలం స్నాక్స్ బదులు బెల్లం ఆవకాయ్ చల్లటి అన్నం కలుపుకుని ఉల్లి నంజుకుంటే ఆ అనుభవమే వేరు.ఇది నా స్వీయ అనుభవం.

ఆవకాయ కలిపిన మూడో రోజు నుంచి రుచి చూడడం మొదలు పెడతారు. కొత్త ఆ వకాయ్ ఘాటు ఘాటుగా పుల్లపుల్లగా ఉంటుంది. ఇది కొద్ది రోజులు కంచంలో ప్రధాన భాగం ఆక్రమించుకుంటుంది. అతిగా తింటే వేడి చేస్తుంది. జలుబు చేసినప్పుడు తింటే నోటికి కొత్త రుచి తెస్తుంది.

ఆవకాయ కుటీర పరిశ్రమగా కూడా మారిఎంతోమందికి జీవనోపాధి కలిగిస్తుంది. అందమైన సీసాలో ప్యాకింగ్ చేసి ఆవకాయ అమ్మే భారీ సంస్థలు అందరికీ తెలుసు. కొంతమంది గృహిణిలు కష్టపడి స్వయంగా ఆవకాయ తయారు చేస్తారు.


మరి కొంతమంది రూపాయలు ఖర్చుపెట్టి రెడీమేడ్ ఆవకాయ కొనుక్కుని చాపల్యం  తీర్చుకుంటారు. ఆవకాయ మజాకా ఆంధ్రుల మదిని దోచిన మధుర పదార్థo

రచన మధునాపంతుల చిట్టి వెంకట సుబ్బారావు
          కాకినాడ 9491792279

కామెంట్‌లు

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

మాతృత్వం ప్రతి హృదయానికి వెలుగు

కుటుంబం

సామర్లకోట