అచ్చులు

అ

అ నుంచి పుట్టిన పదం అమ్మ,

అమ్మలేని మన జీవితం బొమ్మ॥

(అమ్మ అంటే ప్రేమకు రూపం, జీవానికి ఆరంభం)

ఆ

ఆ నుంచి వెలసినది ఆనందం,

ఆనందమంటే మన జీవన ప్రాణం॥

(ఆనందం అంటే మనసుకు ఊపిరి, జీవితం తీపి)

ఇ

ఇ నుంచి వెలసినది ఇల్లు,

కష్టాలు–సుఖాలు పంచుకునే నిలయం॥

(ఇల్లు అంటే గోడలు కాదు, హృదయాల గూటి)

ఈ

ఈ నుంచి పలికె ఈశ్వరుడు,

ఆయన లేని జీవితం వెలితి॥

(దైవం అంటే మనసుకు ఆశ్రయం, ఆత్మకు శాంతి)

ఉ

ఉ నుంచి ఊగె ఉయ్యాల,

చిన్ననాటి కలల లాలిపాట॥

(బాల్యం అంటే అమాయకపు పరిమళం)

ఊ

ఊ నుంచి పుట్టె ఊరు,

జ్ఞాపకాల తోట, మూలాల నిలయం॥

(ఊరు అంటే మూలాలు, మమకారం, మట్టి వాసన)

ఋ

ఋ నుంచి వెలసె ఋషులు,

వారి జ్ఞానం లేక మార్గం లేదు॥

(ఋషులు అంటే సత్యాన్వేషణకు దీపస్తంభాలు)

ఎ

ఎ నుంచి మెరిసె ఎదురుచూపు,

ఆశలే మనిషి ప్రాణశక్తి॥

(ఆశ లేకపోతే అడుగు ముందుకే వేయలేం)

ఒ

ఓ

ఓ నుంచి మ్రోగె ఓంకారం,

ప్రాణమంతా నింపే నాదం॥

(ఓంకారం అంటే సృష్టి, స్థితి, లయమనే త్రిస్వరూపం)

ఔ

ఔ నుంచి వెలసె ఔదార్యం,

దానం లేనిది జీవితం వెలితి॥

(ఔదార్యం అంటే పంచుకోవడమే పరమధర్మము