CHITTI1963.

సింగిల్ పేరెంట్. " లేదమ్మా సుధని నువ్వు తప్పుగా అర్థం చేసుకున్నావు. ఆ అమ్మాయి అటువంటి అమ్మాయి కాదు. పదిమంది కావాలనుకునే అమ్మాయి. నలుగురిలో పెరిగిన పిల్ల. నిన్ను అంత మాట అంది అంటే నేను నమ్మలేకుండా ఉన్నాను. అలాంటి మాట బయటికి రావడానికి కారణాలు ఏమిటి? నేను పెళ్లయిన మొదటి రోజు చెప్పాను నాకున్న బాధ్యత గురించి. మనం కూడా కొన్ని చూసి చూడనట్టు ఉండాలి. కొత్తగా మన ఇంటికి వచ్చిన ఆడపిల్ల మనతోటి కలిసిమెలిసి ఉండడానికి కొద్ది రోజులు సమయం పడుతుంది అంటూ కొడుకు రాజేంద్ర చెప్పిన మాటలు వినేటప్పటికీ రాజేంద్ర తల్లి రాధ మంచం మీద పడుకుని ఆలోచనలో పడింది. "రాజేంద్ర లో ఎంత మార్పు వచ్చింది. ఇదివరకు ఎక్కువగా మాట్లాడే వాడు కాదు. ఇప్పుడు ప్రతి మాటకి విశ్లేషణ ఇస్తున్నాడు. కోడలు సుధని వెనకేసుకొస్తున్నాడు. ఏదో చెప్పాలని చాలా రోజుల నుంచి ప్రయత్నిస్తున్నాడు. చెప్పలేకపోతున్నాడు. నేను బాధపడుతున్నానని పూర్తిగా విషయం చెప్పట్లేదు ఏమో! ఎలా ఉండేవాడు ఎలా అయిపోయాడు. ఎప్పుడూ అమ్మా అని కొంగు పట్టుకుని తిరిగేవాడు. స్కూల్లో కానీ కాలేజీలో గాని జరిగిన ప్రతి విషయం చెప్పేవాడు.   నా ప్రవర్తన వల్ల వాళ్లు ఏమైనా బాధపడుతున్నారా! ఏమో ...

నాన్న నాకంటే ఎప్పుడు అదృష్టవంతుడే! ఉదయం 9.00 అయింది. ఆ ఊర్లో రమేష్ బస్సు దిగి సరాసరి ఇంటికి నడుచుకుంటూ వచ్చి గుమ్మoల్లోకి అడుగు పెట్టేసరికి అరుగు మీద రమేష్ తండ్రి చలపతిరావు వాలుకుర్చీలో పడుకుని పక్కనే కూర్చున్న ఊరి వాళ్ళతో కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఆనందంగా నవ్వుకుంటున్నారు.  " నాన్న ఎలా ఉన్నారని పలకరించే సరికి మీ నాన్నగారికి ఏవండీ చాలా మంచి వ్యక్తి ఉన్న రోజు ఒకలాగే ఉన్నాడు లేని రోజు ఒకలాగే ఉన్నాడు అందరూ కావాలనుకునే వ్యక్తి. అందరి క్షేమం కోరే వ్యక్తి అంటూ అక్కడ కూర్చున్న జనం అంటుంటే ఒక్కసారి గర్వంగా అనిపించింది రమేష్ కి " నువ్వేమిటిరా అలా చిక్కిపోయావ్ ! ఆఫీసులో అంతా బాగానే ఉందా! పిల్లలు కోడలు అంతా క్షేమమేనా అంటూ ప్రశ్నలు కురిపించే నాన్నకు సమాధానం చెప్పి ఎదురుపడిన అమ్మ సీతమ్మని పలకరించి ఇంటి లోపలికి అడుగు పెట్టాడు రమేష్. రమేషు సాఫ్ట్వేర్ ఉద్యోగిగా హైదరాబాదులో పనిచేస్తుంటాడు. కూకట్పల్లి హౌసింగ్ బోర్డ్ కాలనీలో ఒక ఇల్లు కొనుక్కుని భార్య ఇద్దరు పిల్లలతో కాలక్షేపం చేస్తూ ఉంటాడు. ఉదయం 9 గంటలకు ఆఫీసుకు బయలుదేరి రాత్రి మళ్ళీ 10 గంటలకి ఇంటికి చేరుతాడు. రమేష్ కి ఇద్దరు పిల్లలు. పెద్దవాడు...

మినప గారె. కారు మబ్బు లాంటి దేహం గల ఇనప గుండు ని  కాదు కాదు మినప గుండు ని.  వినండి నా గాధ  నా హృదయంలోని వ్యధ.  అతిధి గుమ్మం లోకి అడుగుపెడితే మర్యాద కోసం  నా గుండె రెండుగా చీల్చి పీకల లోతు నీళ్లలో ముంచేసి  కసికొద్ది నా పీక పిసికి పిసికి తోలు వలిచి  పాలి పోయిన నా మొహాన్ని రో లు లో వేసి  లేని ఓపిక అంతా తెచ్చుకుని నా రూపం మార్చి పాల నురుగులా తయారుచేసి అరచేతిలో చందమామలా చేసి  మధ్యలో చూపుడువేలుతో నా గుండెకు చిల్లు పెట్టి  సలసల మరిగే తైలంలో నా తనువు రంగు మార్చేసి చిల్లు గారి అని పేరు పెట్టి  వచ్చిన అతిధి చిల్ అయిపోయేలా  ప్లేటు నిండా పేర్చి టేబుల్ మీద పెట్టి  అతిధి వద్దండి బాబు అని చేతులు అడ్డం పెట్టే వరకు వడ్డిస్తూనే ఉండడం మా గోదారోళ్ల పద్ధతి ఇది నా గుండెల్లోనీ వ్యధ  అయినా నా జన్మ అంటే నాకెంతో గర్వం.  అకస్మాత్తుగా వచ్చిన అతిధికి  ఏడాదికోమారు పై లోకం నుంచి వచ్చే ఆ దేవతలకి  నేనంటే ఎంతో ఇష్టం.  అందుకే నా జన్మ సార్థకం.  అల్లం చట్నీతో నాది తరతరాల అనుబంధం.  బెల్లం పాకంతో విడదీయలేని బంధం....