పోస్ట్‌లు

దీపావళి అతిధి

అతిథి  వెలుగులు చిమ్ముతూ రివ్వున ఆకాశానికి ఎగిరి ఆనందం మనకు మిగిల్చి   గాల్లోనేతనువు చాలిస్తుంది ఓ తారాజువ్వ. ఆనంద యాత్రకి ఆఖరి యాత్రకి తప్పకుండా హాజరయ్యే అతిధి. పనికిరాని పేక ముక్కతో ప్రాణం పోసుకున్న   నీనామ మే మానవాళికి పెద్ద అలంకారము.   ఆకాశంలో ఉండే తారలన్నీ పండగకి అతిథిగా వచ్చి మంచి ముత్యాలన్నీ మనకిచ్చి మసి భూమికి అంటించి. వెలుగులు చిమ్మి క్షణం లో చేరిపోతాయి దివికి. ఎవరు కనిపెట్టారో ఈ మతాబు కితాబు ఇవ్వకుండా ఎలా ఉండగలం. గుండెల్లో దాచుకున్న వెలుగులన్నీ దీపాల పండక్కి అందరికి పంచి ఇచ్చి తన గుండెకు చిచ్చు రగిలించుకుని గుండె బద్దలై ప్రజల గుండెల్లో  చిచ్చుబుడ్డిగా మిగిలిపోయింది. చిటపటలాడుతూ వెలుగు విరజిమ్మే పువ్వొత్తులు  వెలిగించాయి బుడ్డి దాని కళ్ళల్లో ఒత్తులు లేని దీపాలు. అరుగుల మీద పండుగకి వరుసగా కూర్చుని  అమావాస్యపు చీకట్లను పారదోలి అజ్ఞానం తొలగించి పండగకి తన పేరు పెట్టుకుని వెలుగు పంచే ధన్యజీవి దీపం. దీపం లక్ష్మికి ప్రతిరూపం ఈ పండగ దీపాల పండగ. సతి తో పాటు పతి కూడా పండక్కి అతిథిగా వచ్చి విష్ణు చక్రం మై వెలుగులు పంచి సద్దుమణిగిన తర్వాత...

ఆయుధం

అంశం: ఆయుధం. గుండెల్లో ధైర్యాన్ని పెంచేది రాజ్యాలను రక్షించేది సామ్రాజ్యాలను పెంచేది ఆయుధం. ప్రాణం రక్షించేది ప్రాణం పోగొట్టేది భయం తగ్గించేది భయపెట్టేది ఆయుధం. ఆయుధాలను బట్టి దేవతలను గుర్తించొచ్చు సహస్రనామాలతో కీర్తించవచ్చు. సైనికుడు చేతిలో ఉండేది తుపాకి కర్షకుడు చేతబట్టేది కొడవలి కాలంతో పోటీ పడి ఆయుధం రూపుమార్చు కుంది విషవాయులుగా ప్రాణాలు తీస్తోంది. అణు బాంబులుగా విస్పోటనం చేస్తోంది. పండగ రోజుల్లో పూజలు అందుకునేది ఆయుధమే. ఆయుధం మనిషి జీవన యానంలో అంతర్భాగం. కానే కాదు మనిషిని మనిషి చంపుకుతినే సాధనం. రచన మధునా పంతుల చిట్టి వెంకట సుబ్బారావు.           కాకినాడ 9491792279

మలి సంధ్య

మలి సంధ్య   నాడు నేను నీకు నవమాసాలు కని పెంచిన బిడ్డని నవనాడులు కుంగిపోయి నేడు నీవు నాకు అయ్యావు బిడ్డగా. పురిటినొప్పులు లేని దేవుడిచ్చిన పసిబిడ్డవి.    నీది పేగుబంధం        నాది మాతృ రుణం.   నాకు అమ్మవే నిన్ను పసిబిడ్డలా మార్చింది కాలం.        నీ కాలంలో నువ్వే నా కలల రాణివి.        ఇప్పుడు మనిద్దరి శరీరాలు ఒక్కటే        ఇంటి పేరు వేరు.         అమ్మా నా చిన్నతనం గుర్తు వస్తోందా నీకు    చెల్లి నీచంకలో,     నీ కొంగు పట్టుకుని నేను   ఇప్పుడు నా చంటిది చంకలో ,   నీమంచం పక్కన నేను పసితనంలో ఆనందంగా నువ్వు చేయించే స్నానం నేను నీకు ప్రతిరోజు చేస్తున్నాను కన్నీళ్లుతో అభిషేకం  అమ్మ ఎందుకిలా మారింది అని.. అగరుతో గుండ్రంగా నుదుటిన బొట్టు పెట్టి మురిసిపోయే అమ్మకి చుక్కలు లేని ఆకాశంలా ఉండే నుదురు మీద రవ్వంత విభూది బొట్టు. తలుపు చాటు వెళ్లి నేను వెక్కి వెక్కి ఏడ్చిన క్షణం.  అది చూసిన నా ఓదార్పుకు సహకరించలేని నీ శరీరం నా చ...