బసవ

ఈ బసవయ్య యాగంటి గుడిలోని బసవయ్య కాదు.

కాలజ్ఞానం వ్రా సిన పోతులూరి వీరబ్రహ్మేంద్రస్వామి కొంతకాలం నివసించిన యాగంటి గుడిలోని బసవయ్య కాదు. మరి ఎవరు? ఎదురింటిలో తెల్లగా పొట్టిగా ఉండి ఎప్పుడూ గంతులు వేసే అందాల బసవ. 

ఆ ఎదురిల్లు ఏది అంటే అది భాగ్యనగరంలో కూకట్పల్లి ప్రాంతంలో జలవాయు విహార్ కాలనీలోని అందమైన ఇల్లు. సాధారణంగా ప్రతి ఇంట్లో మనుషులు కాపురం ఉంటారు. మనుషులతో పాటు వాళ్లకి ఇష్టమైన పెంపుడు జంతువులు కూడా ఉంటాయి. అయితే ఈ ఇంట్లో మాత్రం కేవలం జంతువులు మాత్రమే ఉంటాయి. అందుకే దాని గురించి చెప్పా.

నువ్వు ఆంధ్ర వాడివి తెలంగాణ గురించి చెబుతున్నావు ఏంటి అని అడిగితే బసవ కాపురం ఉండే ఎదురింటిలో మా చంటి దాని నివాసం. చంటిదంటే నా కన్న కూతురు కాదు. నా కూతురికి కూతురు. కరోనా టైం లో పుట్టి 

కరోడాగా తయారైంది. వాళ్ళిద్దరిది అదీ స్నేహం. ఆ బసవ నోరు లేని మూగ జీవి. మా చంటిది ఇప్పుడిప్పుడే మాటలు నేర్చుకుంటున్న తాత కూచి.

 తాత ఎక్కడున్నాడు అని అడిగితే "తాతినాడలో ' ఉన్నాడని అంటోంది. ఆ బసవ ఎప్పుడు వాళ్ళ అమ్మని అంటి పెట్టుకుని ఉంటే మా చంటిది అమ్మ కాళ్ళకు అడ్డం పడుతూనే ఉంటుంది . ఎదురింటి గేటు దగ్గర్నుంచి తొంగి చూస్తూ అంబా అని అరిస్తే మన చంటిది బసవ అని పలకరిస్తుంది.

మన చంటిది అన్నం తినకపోయినా పాలు తాగకపోయినా వాళ్ళ అమ్మ ఎత్తుకొని ఎదురింటి బసవ నీ చూపిస్తూ నువ్వు తాగకపోతే బసవ తాగేస్తుంది అoటు ఏదో మరిపిస్తుంది మురిపిస్తుంది. నిజానికి బసవకి చంటి దాన్ని బొజ్జ నింపే ఆ గ్లాసుడు పాలు ఎందుకు వాళ్ళ అమ్మ దగ్గర ఉన్న పాలన్నీ దానివే. ఎందుకంటే దాని యజమాని ఆ బసవ తాగే పాలలో వాటా కోరడు. ఆ సామ్రాజ్యమంతా దానిదే. అంత జంతు ప్రేమికుడు ఆయన. అందమైన నివాసం. అందుబాటులో ఉండే వరిగడ్డి. మూడు పూటలా బాగోగులు చూసే జనం. చల్లదనం కోసం సీలింగ్ ఫ్యాన్. దోమల బాధించకుండా చుట్టూ పరదా . ఇవి మహారాజ భోగాలు. 

చంటి పిల్ల కంటే ఎక్కువగా చూసుకుంటారు బసవని. బసవ వాళ్ళ అమ్మని స్వేచ్ఛగా వదలరు. ఎందుకంటే అది నగరం కదా. కానీ మన బసవ గాడు స్వేచ్ఛ జీవి. ఎప్పుడు పడితే అప్పుడు అమ్మ పొదుగుని కుమ్మేస్తాడు . ఎగిరి గంతులు వేస్తాడు. ఏదేదో అరుస్తాడు .

ఎంత అదృష్టం యాగంటి బసవయ్యకి ఎప్పుడూ చూపులు అన్ని ఆ శివయ్య మీదే. ఎవరికీ ఉండదు అటువంటి అవకాశం. భక్తుడు కూడా ఒక గంట సేపు కానీ ఒక ఘడియ సేపు కానీ ఆలయంలో ఉండగలడు. జీవితకాలం అంతా శివయ్య సేవలో గడిపే బసవయ్య నిజంగా ధన్యజీవి. రోడ్డుమీద పోయేవాళ్ళు బొజ్జ నిండా పాలు తాగి గంతులు వేసే మన బసవగాడిని చూస్తూ ఉంటారు. చంటి పిల్లని లేగ దూడని ముద్దు చేయని వాళ్ళు ఎవరు? "బసవ అని ఎవరైనా పిలిస్తే చెవులు రిక్కరించి మరీ చూస్తుంది అటువైపు.

ఎంత త్రినేత్రుడికి వాహనమైన నల్లరాతి బొమ్మ అయిపోయాడు ఆ బసవయ్య. మన బసవ గాడు మాత్రం పున్నమి చంద్రుడి లాగా మెరిసిపోతూ ఉంటాడు. చీకట్లో ఎక్కడున్నా ఇట్టే పట్టుకోవచ్చు.

మూడు కళ్ళు ఉన్న శివయ్య గమనానికి ఈ నాలుగు కాళ్ల బసవయ్య ఆధారం. నేను ఎవరికీ వాహనం కాదు నేను ఇంకా చంటి పిల్లాడిని మా అమ్మకు అంటాడు మన బసవ.

నాకు స్వామి భక్తి ఎక్కువ ఎప్పుడూ నా యజమాని ఎదురుగుండానే ఉంటాను అంటాడు బసవయ్య. నాకు నాన్న ఎవరో తెలియదు. 

పుట్టినప్పటినుంచి అమ్మనే ఎరుగుదును. అందుకే అమ్మంటే ఇష్టం అంటాడు బసవ. అందుకే అమ్మ దగ్గరే ఉంటాను అంటాడు బసవ. 

బసవ ఎప్పుడూ గంతులేస్తూ అరుస్తూ ఏదో అల్లరి చేస్తూ ఉంటాడు. శివయ్య ఎదురుగుండా బసవయ్య ఎప్పుడూ మౌనమే. ఒక ఉపాధ్యాయుడు ఎదురుగుండా ఉండే బుద్ధిమంతుడు లాంటి శిష్యుడిలా. యజమాని ఎక్కడకి తీసుకెళ్లమంటే అక్కడకి. అన్ని లోకాలు తెలుసు బసవయ్యకి . అన్నిచోట్ల శివయ్య తో పాటు ఉంటాడు కానీ బసవయ్య ఎందుకో స్మశానoలో శివయ్యతో పాటు కనబడడు. ఏదైనా బసవయ్య చాలా బుద్ధిమంతుడు అదృష్టవంతుడు. ఎప్పుడూ తల్లిదండ్రులు ఎదురుగుండానే ఉంటాడు. 

ఎప్పుడు శివయ్య నివాసంలో అడుగుపెట్టిన ముందుగా బసవయ్యని పలకరించాలి. దారిని పోయే దానయ్యల వైపే ఎప్పుడూ మన బసవ గాడి చూపు. ఆ చూపులో ఎన్నో అర్థాలు. అడ్డు తొలగిస్తే జలవాయు విహారంతా విహారం చేస్తానంటాడు బసవ.

ఆ యాగంటి బసవయ్యని చూస్తే భక్తకోటికి ముక్తి. ఆ కాలనీవాసులు అందరికీ మన బసవ అంటే అనురక్తి.

 పసిపాపకు ఆట బొమ్మ అయితే పెద్దలకి ముద్దుగుమ్మ అయింది ఈ బసవ. దాన్ని చూస్తే పసిపిల్ల కళ్ళల్లో సంతోషం ఆనందం. బసవా అని ప్రేమగా పిలుపు. తెల్లవారి లేస్తే ఇద్దరు పలకరించుకోవడమే. నాన్న చంకెక్కి అరటిపండు పెడతానంటుంది. 

చంటి దానికి కళ్ళ నీళ్లు వస్తే బసవని చూపిస్తే నవ్వు వస్తుంది. ఇద్దరూ స్వేచ్ఛాజీవులు కాదు. కలిసిమెలిసి తిరగలేదు. పార్కుల్లో ఆడుకోలేదు. కలిసి చదువుకోలేదు. అయినా బసవంటే చంటి దానికి ఇష్టం. మరి ఈబసవకి ఏమో! సినిమాల్లో బసవ పేరు వినిపిస్తే మనకు భయం. ఈ బసవ పేరు వింటే మనకు ఆనందం. మూడు అక్షరాలు అయినా చాలా బాగుంది కదా పేరు. అలా బసవతో బంధం పెరిగింది బుజ్జి దానికి. చుట్టపు చూపుగా వెళ్లిన నాకు ఆ బసవ కూడా చాలా నచ్చింది. మాటలు నేర్చుకుంటున్న బుడ్డిది మాటలు రాని ఆ జీవికి మధ్య స్నేహం నాకు నచ్చింది. అందుకే అక్షర రూపంలో మీ ముందుకు వచ్చింది. 

నగరాల్లో అలాంటి స్నేహం దొరికినందుకు నాకు సంతోషమేసింది. జంతు ప్రేమ ఎలా కలుగుతుంది మరి లేదంటే . మనం ప్రకృతిని ప్రేమించాలి. అప్పుడే అది కూడా మనల్ని ప్రేమిస్తుంది. ఎందుకంటే నేను పల్లెలో పెరిగినవాడిని. జంతు ప్రేమ తెలిసిన వాడిని.  

సరే ఏమైంది ఏమో ఇళ్ల మధ్య పశువులు ఉండడం నచ్చలేదేమో నగరవాసులకి. ఎప్పటిలాగే ఆరోజు ఉదయం కూడా బసవన్న పలకరించి చంటిది అమ్మ చంకెక్కి బ్యాగ్ అమ్మకు తగిలించి ఉత్సాహంగా ప్లే స్కూల్ కి వెళ్ళింది.

 ఇంతలో ఏమైందో ఏమో వీధిలోకి వ్యాన్ వచ్చి ఆగింది. బసవ గాడికి వాళ్ళ అమ్మకి వీధి మొహం చూపించి వ్యాను ఎక్కించేశారు. నువ్వు ఇక్కడ ఉండకూడదు నీకు అందమైన ఫామ్ హౌస్ ఉంది చుట్టుపక్కల పచ్చటి పొలాలు ఉన్నాయి చల్లటి నీరు ప్రవహించే కాలువలు ఉన్నాయి. నీడనిచ్చే చెట్లు ఉన్నాయి. అందమైన పక్షులు ఉన్నాయి. నువ్వు పారిపోకుండా చుట్టూ అందమైన ప్రహరీలు ఉన్నాయి. నిన్ను అక్కడ మహారాజులా చూసే రైతులు ఉన్నారు అని తల్లి కొడుకులు ఇద్దరినీ బుజ్జగించి సందు దాటే వరకు టాటా చెబుతూనే ఉన్నారు యజమానులు.

మళ్లీ అంత మంచి స్నేహితుడిని చూస్తుందో లేదో అని స్కూల్ నుండి మా చంటి దాన్ని తీసుకొచ్చి బసవ గాడికి టాటా చెప్పించేరు వాళ్ళ అమ్మానాన్న. వ్యానెకుతున్న బసవగాడిని చూసి బసవ ఎక్కడికి వెళ్తుంది అమ్మ అని అడిగింది .

 బసవ వాళ్ళ అమ్మమ్మ గారి ఇంటికి వెళుతోంది అని చెప్పింది వాళ్ళ అమ్మ. చంటి దానికి ఏం తెలుసు పాపం నిజమని నమ్మేసింది. ఎదురింట్లో చూస్తే బోసిగా అనిపించింది. 

నిజం తెలిసిన మాకు వెలితిగా అనిపించింది 

చంటి దాని గురించి అడగడానికి బసవకి మాటలు రావు.

బసవ గురించి చంటిది అడగలేదు ఎందుకు అమ్మ చెప్పిన అబద్ధం ఇంకా నిజమనే అనుకుంటోంది. అమ్మమ్మ ఇంటికి వెళ్ళింది అని దాని మనసులో ఉంది.

ఇది మా బసవ గాడి కథ. స్నేహం ఎవరితోనైనా పెంచుకుంటే అది మనిషేనా జంతువైనా పక్షి అయిన ఎడబాటు చాలా బాధగా ఉంటుంది. ఇది మా చంటిదాని స్నేహితుడు కథ.

ఆ బసవ గాడిని తలుచుకున్నప్పుడల్లా కళ్ళ నీళ్లు వస్తాయి. 

మళ్లీ ఎప్పటికైనా బసవగాడిని చూస్తామో లేదో ! లేదని మాకు తెలుసు. కానీ ఆశ ఉంటుంది కదా! 

రచన మధునాపంతుల చిట్టి వెంకట సుబ్బారావు 

కాకినాడ 9491792279