పోస్ట్‌లు

మర్రిచెట్టు

లాల్ బహుదూర్ నగర్ మర్రిచెట్టు. రోజు నడిచే రహదారే ఆరోజు ఎందుకో దారి తప్పి వచ్చానని అనుకున్నా ఏదో వెలితి  నిన్నటిదాకా చల్లటి గాలితో నీడనిచ్చిన మర్రి మరి కనపడలేదు నిజంగా మర్రి బాటసారి లందరికీ మురారి. ఎవరూ నీరు నారు పోసి పెంచలేదు. రోడ్డు పక్కన అనాధల పెరిగి లాల్ బహుదూర్ నగర్ వాసుల అడ్రస్ కి అడ్డా అయింది. వంద సంవత్సరాల బ్రతికిన మనిషిని  గొప్పగా చెప్పుకుంటారు. ఈ మర్రిమాను వయస్సును కొలిచేవాడు పైనున్న దేవుడు ఒక్కడే. పొడవాటి జడలతో రాక్షసుడులా కనిపించే మర్రి రెండు ముక్కలైంది. అవశేషాలన్నీ నిర్జీవంగా దొర్లుతున్నాయి  గూడు చెదిరిన పక్షులు ఆక్రందనగా అరుస్తున్నాయి కొత్త గూడు కోసం వలసలు వెళ్ళిపోతున్నాయి. ఎవరిస్తారు ఆ పక్షులకు ఆశ్రయం. అంత పెద్ద మాను దొరకాలంటే చెయ్యాలి భగీరథ ప్రయత్నం. మర్రి నీడలో మొక్క మొలవదు అంటారు. చిరు వ్యాపారికి ఆశ్రయమిచ్చి బ్రతుక్కి దారి చూపేది దారి తెన్ను లేక చెదిరిపోయింది చిరు వ్యాపారి బ్రతుకు. చెట్టు కింద ఉన్న పుట్టలో ఉన్న చీమలకి అయాచితంగా  ఆహారం దొరికేది. పండిన మర్రి పండు తిని ఆనందంగా కాలం గడిపేవి. చెట్టుతోపాటు పుట్టలన్నీ పోయాయి. చీమల పొట్ట కొట్టేశారు అట్...

చంటి బిడ్డ

చంటి బిడ్డ ఆ మాయా లోకం నుండి  మన లోకానికి వచ్చిన మహావీరుడు. నవ మాసాలు చిమ్మ చీకటిలో పయనించి మాయా నిద్ర లో మునిగి పైకి తేలి మనల్ని ఆనంద సాగరంలో ముంచిన అందాల వీరుడు. కెవ్వుమంటూ కేక వేసి తన రాక తెలియజేస్తాడు. అమ్మకి అమ్మతనం తీసుకొస్తాడు. బంధుజనంతో వరసలు కట్టేస్తాడు అతిధి మర్యాదలు కోరడు నోరు తెరిచి బువ్వ పెట్టమని అడగడు కొంగు చాటున చేరి తను తీసుకువచ్చిన బువ్వ తినేస్తాడు. అమ్మ పక్కకు చేరి అన్నయ్యని ఏడిపిస్తాడు వాడికి తెలియదు పాపం అమ్మ ఒడి అక్షయపాత్ర లాంటిది ఎంతమంది చేరిన కొంత చోటు మిగులుతుంది అమ్మ మనసు కూడా అంతే. పుట్టిన పురిటి గదికి రారాజు. అమ్మ కి వాడు నెలరాజు. నాన్న మదిని దోచిన మహారాజు. ఈ మహారాజుకి ఎన్ని పూల పాన్పులో బొజ్జ నింపడానికి అందాల అమ్మ వడి చేరుతాడు జోగిన కళ్ళతో ఉయ్యాల ఎక్కి అమ్మకి జోల పాట నేర్పుతాడు. ఊరికనే ఉయ్యాల ఎక్కడు ఉత్సవాలు జరిపి ఆ సింహాసనం ఎక్కుతాడు.  నోటి మాటతో కాదు  నోరంతా తెరిచి రాగం తీసి పెత్తనం చేస్తాడు  పరివారాన్నంతా పరిగెత్తించి సపర్యలు పొందుతాడు.  బుంగమూతి పెట్టి గారాలు పొందుతాడు  నోటిలో వేలు దోపి చిన్ని కృష్ణుడిని మరిపిస్తాడు. ...

కళాతపస్వి

కళాతపస్వి.  శ్రవణేంద్రియముల ద్వారా మనసుకు ఆనందం కలిగించేది సంగీతం. స్వరబద్ధమైన సంగీతం మనుషులందరినీ కాదు ప్రాణులన్నింటిని కూడా ఆనందపరుస్తుంది. ఆ సంగీత ప్రధానంగా చిత్రాలు తీయడమే ఒక కత్తి మీద సాము. అయినా అది ఒక మహా దర్శకుడు కి అభిరుచి. సినిమా పేర్లు కూడా వరుసగా స అనే అక్షరంతో ప్రారంభించిపెట్టడం కూడా అరుదైన విషయం. ఆ దర్శకుడు ఎవరో కాదు కళాతపస్వి. సంగీత ప్రధానంగా ఉన్న చిత్రాలు తీయడమే మన విశ్వనాథుడికి వెన్నతో పెట్టిన విద్య. ఎంతోమంది దర్శకులు ఉన్నారు. కొద్ది మంది మాత్రం కలకాలం మన మదిలో నిలిచిపోతారు. కులం గోత్రం మనకు అవసరం లేదు. ప్రేక్షకుల గుండెను దోచుకున్నాడా లేదా అన్నదే ప్రశ్న. తొలి సినిమాతో తెలుగు కళామతల్లి ఆత్మగౌరవాన్ని నిలబెట్టి బంగారు నందిని కూడా తన వాకిట్లో కట్టేసుకున్నాడు. విప్లవ రచయిత శ్రీశ్రీ గారి చేత ప్రేమ పాటలు రాయించేసాడు. ఒక మూగ పిల్ల చేత నాట్యం చేయించి ఝుమ్మంది నాదం అంటూ తెలుగు కళామతల్లి దర్శకులలో సిరిసిరి మువ్వగా నిలిచాడు. ఎప్పుడూ ఖాకీ దుస్తులలో కనిపించే కళా కార్మికుడు. పొట్ట చించితే అక్షరం ముక్క రాదు అయినా సినిమా మీద మోజుతో మాయమాటలు నమ్మి పట్నం చేరిన ఒక మహాలక్ష్మి కథ. సీ...