కర్ణుడు

కర్ణుడు 

మన భారతీయ ఇతిహాసాల్లో గొప్ప వ్యక్తిత్వాలెన్నో ఉన్నాయి. కానీ ఆ మహాకావ్యాల క్షితిజంలో ఒక తారగా ప్రకాశించిన వాడెవడంటే, అది కర్ణుడు. అతనిలోని తేజస్సు, దానం, పరాక్రమం, తండ్రికి తెలియకపోయిన కుమారుడిగా మిగిలిపోవడం, మాతృమూలంగా సమానత్వం లేని అన్యాయం… ఇవన్నీ కలిసి కర్ణుని జీవితాన్ని విషాదగాథగా

 మలిచాయి.

జన్మగాథ – సూర్యపుత్రుని కర్మగతి

కర్ణుడు కుంతి గర్భంలో జన్మించాడు. ఆమెకు దుర్వాస మహర్షి ఇచ్చిన వరం వల్ల సూర్యదేవుని పుత్రుడిగా కర్ణుడు పుట్టాడు. కాని ఆమె భయపడి కుమారుడిని తండ్రి కోసమే కాదు, సమాజపు భయంతోనూ ఓ చిన్న తొట్టిలో పెట్టి నదిలో వదిలేసింది.

సూతపుత్రునిగా జీవితం

అతడు సూతపతి అదిరథ, రాధ దంపతుల చేత పెంచబడాడు. వాళ్ల పట్ల ఆయనకు అపారమైన ప్రేమ ఉండేది. అయినా సమాజం అతన్ని ‘సూతపుత్రుడు’ అనే ముద్రతో అణచివేసింది. కానీ అతని లోపల నిండిన పరాక్రమం, విద్యాప్రతిభలు అతన్ని అర్జునుని సమానుడిగా నిలబెట్టాయి.

పరశురాముని శిష్యత్వం

బ్రాహ్మణుడిగా విద్యల కోసం కర్ణుడు పరశురాముని దగ్గర శిక్షణ తీసుకున్నాడు. కానీ చివరికి తన అసలైన వర్ణాన్ని దాచినందుకు గురువుకి తెలియగానే శాపం పొందాడు – అత్యంత అవసర సమయంలో ఆయన విద్యలు విస్మరిస్తావని.

దానవీరుడు – ఒక వెలుగు, ఒక త్యాగ రాశి

కర్ణుని జీవితంలో అతడిని మహానుభావుడిగా నిలిపిన అంశం – అతని దానగుణం. ఎవరు ఏం అడిగినా, ఎంత విలువైనదైనా, కర్ణుడు నిరాకరించేవాడు కాదు. ఒకసారి దేవేంద్రుడు వేషధారి అయ్యి అతని వద్దకు వచ్చి అతని కవచం, కుండలాలను అడిగాడు. అవి అతని శరీరభాగాలే అయినా, ఆయన వాటిని తొలగించి ఇచ్చేశాడు.

దుర్యోధనుని స్నేహితుడు – విధిని ప్రేమించిన విరోధి

కర్ణుని బహిష్కృతతను గుర్తించిన దుర్యోధనుడు, అతనికి అంగదేశ రాజ్యాన్ని ఇచ్చాడు. అలా ఈ ఇద్దరి మధ్య ఒక గొప్ప స్నేహబంధం ఏర్పడింది. ఈ బంధం వల్లే కర్ణుడు కౌరవుల పక్షాన యుద్ధం చేశాడు. అన్నింటికీ మించి – ఆయన కౌరవుల ధర్మవిరుద్ధ ఆచరణలకు విముఖుడైనా, దుర్యోధనుడికి చేసిన స్నేహ ప్రతిజ్ఞను పాడు చేయలేదు.

మాతృవేదన – కర్ణుని అసలు తల్లి ముందుకు రాగా...

యుద్ధానికి ముందు తన అసలైన తల్లి కుంతీ అతని వద్దకు వచ్చింది. "నీ అన్నలైన పాండవులతో యుద్ధం చేయవద్దు" అని వేడుకుంది. కానీ కర్ణుడు తన సత్య నిష్ఠతో, తన ధర్మబద్ధతతో, స్నేహబద్ధతతో ఆమెకు చెప్పాడు – "నేను వారితో యుద్ధం చేస్తాను, కాని కౌరవులలో ఒకడికంటే ఎక్కువ మందిని చంపను. నీవు ఐదుగురు పుత్రులను కోల్పోవు.

మరణంలో కూడా త్యాగమే

కృష్ణుడు అర్జునుని రక్షించేందుకు అన్ని ప్రయాసలు చేశాడు. చివరకు కర్ణుని రథచక్రం భూమిలో ఇరుక్కుపోయిన వేళ, ఆయుధాలు లేకుండా ఉండగా అర్జునుడు ఆయనను వధించాడు. అది ధర్మపోరాటమా? ఆ అన్యాయపు మృత్యువు ఆయన్ని మరింత మహోన్నతునిగా చేసింది.

కర్ణుని జీవితం – నీతి, అన్యాయం, త్యాగం, ప్రేమ, బాధ, గౌరవం అన్నీ కలబోసిన మానవ కథ

కర్ణుని జీవితాన్ని చూసినప్పుడు, మనం ఒక గొప్ప యుద్ధవీరుడి కన్నా ముందుగా ఒక విషాదమైన గాథను చూడగలుగుతాం. ఆయన వర్ణవ్యూహాల వల్ల తిరస్కరించబడ్డవాడు. అయినా ఆయన గౌరవాన్ని తాకకుండా నిలిచిపోయాడు. ఆయన జీవితం పాఠంగా చెబుతుంది – నిజమైన వ్యక్తి త్వాన్ని వర్ణం, వంశం నిర్ణయించవు. మన చర్యలే నిర్ణయిస్తాయి